Mercedes-Benz SLR McLaren (T.24) – supersamochód klasy średniej produkowany we współpracy niemieckiej firmy Mercedes-Benz i angielskiego McLarena w latach 2003 – 2009.
Pierwszy prototyp pojazdu zaprezentowano w Detroit w 1999 roku. Wersja produkcyjna auta zadebiutowała 17 listopada 2003 roku podczas salonu samochodowego we Frankfurcie[1]. W 2007 roku rozpoczęto produkcję wersji roadster[2]. Do współpracy między Mercedesem, a McLarenem doszło, ponieważ obie firmy ściśle współpracowały wówczas ze sobą w Formule 1, a McLaren był także w 40% własnością ówczesnej firmy Daimler AG.
Komfort jazdy zapewnia zawieszenie oparte na podwójnych poprzecznych wahaczach przy każdym kole zupełnie pozbawione elektroniki. W zamian wyposażone zostało w układ automatycznego resorowania i regulację poziomu tłumienia amortyzatorów. Dziewiętnastocalowe koła przenoszą moc na asfalt poprzez tylną oś. Hamulce kompozytowo-ceramiczne zapewniają ostre hamowanie. Samochód ze 100 km/h do 0 km/h hamuje na dystansie 33 metrów. Natomiast z 200 km/h do 0 km/h w dystansie mniejszym niż 140 m, przy czym tarcze hamulcowe bardzo silnie się grzeją, ponieważ działają na nie kolosalne siły, a takie osiągi zapewniają ośmiotłoczkowe zaciski szczęk z przodu i czterotłoczkowe z tyłu.
Nadwozie wykonano z włókna węglowego - jest zarówno lekkie jak i wytrzymałe. Przy projektowaniu nadwozia korzystano z technologii jakie wykorzystuje się w F1. SLR wyposażono w ukryty spojler, który podnosi się przy prędkości 95 km/h zwiększając przyczepność i stabilność auta. Przy gwałtownym hamowaniu spojler przyjmuje funkcję hamulca aerodynamicznego, gdyż staje na sztorc pomagając w hamowaniu oraz dociska tylną oś do jezdni (stąd doskonałe wyniki hamowania). Nadwozie cechuje się charakterystycznym dla tego modelu "dziobem" ze znaczkiem Mercedesa. Na masce znajdują się wloty powietrza a tuż nad skrzelami znajduje się logo McLarena. Tył zdobi okazale prezentujący się napis SLR oraz dyskretny spojler. Drzwi nawiązują do 300SLR, ponieważ otwierają się do góry i przy pełnym otwarciu ich kąt do podłoża wynosi 75 stopni.
Bezpieczeństwo
Samochód wyposażony jest w strefę kontrolowanego zgniotu, elektroniczne napinacze pasów bezpieczeństwa, poduszki oraz kurtyny powietrzne. Aby nie wpaść w poślizg posiada także ABS, a aby nie wypaść z drogi – ESP.
Elektronika
SLR ma elektronikę na bardzo wysokim poziomie. Mercedes zastosował w nim wszystkie swoje najnowsze wówczas zdobycze elektroniczne. Zastosowano tam znany z innych modeli Mercedesa elektroniczny układ SBC. Wspomaganie kierownicy charakteryzuje się trzema trybami pracy: przy awaryjnym hamowaniu, na mokrej nawierzchni i przy jeździe po łukach. Standardem było też zamontowanie takich układów jak ABS czy ESP, ale także SS (Soft Stop), dzięki któremu zawsze łagodnie się zatrzymujemy, SoA (Start off Assist) - ten system pomaga przy ruszaniu gdy auto stoi na wzniesieniu i TA (Tailback Assist) - dzięki temu systemowi auto ostrzega nas przed innymi autami stojącymi przed nami, na przykład w korkach. W światłach przednich zamontowano biksenony a z tyłu światła w technologii LED.
Silnik V8 o pojemności 5,4 litra, dzięki umieszczonej centralnie śrubowej sprężarce Rootsa, poddany zabiegom oddziału sportowo-tuningowego Mercedesa - AMG - uzyskał 626 KM przy 6500 obr./min i moment obrotowy 780 Nm przy 3250 obr./min. Dzięki supersportowej pięciostopniowej automatycznej skrzyni biegów AMG, samochód (według oficjalnych danych) przyspiesza od 0 do 100 km/h w 3,7 s, do 200 km/h w 10,6 s, a do 300 km/h w 28,8 s. Prędkość maksymalna wynosi 337 km/h. Samochód ten w 100% spełnia normy czystości spalin Euro. Ma wyjątkowo krótkie rury wydechowe, co potęguje hałas, a ich ujście kończy się za przednimi kołami co nawiązuje stylistyką do protoplasty, Mercedesa 300 SL. Odznacza się to charakterystyczną cechą - po uchyleniu okna czuć zapach niespalonego paliwa. Wyloty powietrza także nawiązują do Mercedesa 300 SL, ponieważ znajdują się z boku i na masce.
.jpg)
_(cropped).jpg)
