Marek Nałęcz (ur. 1961 w Warszawie^[1]) – polski inżynier, doktor habilitowany nauk technicznych. Specjalizuje się w cyfrowym przetwarzaniu sygnałów i radiolokacji. Profesor nadzwyczajny Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.

Ukończył studia magisterskie w 1984^[1], natomiast w 1992 uzyskał stopień doktorski z elektrotechniki na wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej na podstawie pracy zatytułowanej Analiza układów z przełączanymi pojemnościami z uwzględnieniem wpływu liniowych efektów nieidealnych, przygotowanej pod kierunkiem Jana Mulawki, a w 2007 habilitował się na tym samym wydziale, pisząc rozprawę pt. Zastosowanie H-rozkładów i rozkładów macierzowo-wykładniczych do modelowania zakłóceń radiolokacyjnych^[2]. W swojej działalności naukowej początkowo skupił się na analizie obwodów elektrycznych zawierających filtry, a w późniejszym czasie prowadził badania związane z przetwarzaniem sygnałów, w tym radarowych, analizą widmową oraz identyfikacją systemów. Został członkiem Instytutu Inżynierów Elektryków i Elektroników^[1].

Publikował prace w czasopismach, takich jak „Journal of Telecommunications and Information Technology” czy „Bulletin of the Polish Academy of Sciences: Technical Sciences”^[3].