Sąsiaduje z nim zniesiona z dniem 1 stycznia 2023 część Cisnej[3], także nosząca nazwę Majdan (przy rzece Solince na wschód od ujścia Roztoczki)[6]. Obszar za rzeką Solinką, na którym znajdują się zabudowania kolejowe stacji Majdan, należy zaś obecnie do miejscowości Żubracze[6].
Majdan leży na południowym stoku Hona[7], nad rzeką Solinka, przy DW897, znajduje się w nim ujście potoku Roztoczka i skrzyżowanie z drogą do Roztok Górnych.
Historia
Był to przysiółek zlokalizowany na gruntach Cisnej i Lisznej, powstały prawdopodobnie na początku XIX wieku w związku z budową huty w Cisnej, działającej do 1864 roku[7]. Na terenie Majdanu Liszniańskiego znajdował się wielki piec huty z budynkami namiarowni i miecha, dwa kanały doprowadzające wodę i pięć budynków dla hutników[8]. Po hucie nie pozostały żadne zabudowania[8]. Majdan ponownie nabrał znaczenia po zbudowaniu w latach 1890–1898 wąskotorowej Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej z Nowego Łupkowa do Cisnej; stacja Cisna znalazła się w Majdanie Ciśniańskim[9]. Przy placu przeładunkowym drewna zbudowano stację kolei i dwa tartaki parowe (po jednym na gruntach Lisznej i Cisnej) oraz osadę pracowników tartacznych i kolejowych[10]. Tartak w Majdanie Liszniańskim był usytuowany w odległości ok. 300 m na zachód od ujścia Roztoczki do Solinki, został spalony w 1939 roku i ponownie po II wojnie światowej[11]. W latach 1902–1904 powstał dalszy odcinek kolei Majdan – Przysłup oraz kilka odgałęzień[7]. Obecnie kolejka kursuje sezonowo na trasach: Majdan – Cisna – Dołżyca – Przysłup oraz Majdan – Balnica. Ze względu na słaby stan torowiska w kierunku Przysłupia, trasę ograniczno do Dołżycy. Na terenie stacji Majdan znajdują się punkty małej gastronomii oraz parking. W sezonie 2023 kolejka kursuje na tracie Majdan – Balnica i Majdan – Dołżyca[12]
W latach 1979–1991 w Majdanie Liszniańskim znajdował się także skansen kolejki wąskotorowej (na terenie dawnego tartaku)[11].
↑ abcRozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
↑Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
Stanisław Kryciński (opr.): Bieszczady. Słownik historyczno-krajoznawczy. Część 2. Gmina Cisna. Warszawa: Wydawnictwo Stanisław Kryciński, 1996. ISBN 83-85531-07-6.
