| Państwo
|
 Słowenia
|
| Data i miejsce urodzenia
|
13 czerwca 1980
Lublana
|
| Wzrost
|
175 cm
|
| Gra
|
leworęczna, oburęczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
2000
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
1 WTA, 4 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
38 (25 sierpnia 2003)
|
| Australian Open
|
2R (2003)
|
| Roland Garros
|
2R (2003)
|
| Wimbledon
|
3R (2002, 2003)
|
| US Open
|
3R (2001)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
2 WTA, 5 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
34 (23 czerwca 2003)
|
| Australian Open
|
2R (2001, 2003)
|
| Roland Garros
|
QF (2003)
|
| Wimbledon
|
QF (2001)
|
| US Open
|
3R (2002, 2003)
|
| Strona internetowa
|
Maja Matevžič (ur. 13 czerwca 1980 w Lublanie) – słoweńska tenisistka, od 2000 roku o statusie profesjonalnym. Zawodniczka leworęczna z oburęcznym bekhendem.
Jako juniorka Matevžič odnosiła wiele sukcesów, do najważniejszych należy zaliczyć finał gry podwójnej juniorskiego French Open i Wimbledonu w 1998 roku, ćwierćfinał Orange Bowl 1996.
25 sierpnia 2003 została sklasyfikowana na 38. miejscu w rankingu tenisistek WTA, a trzy miesiące wcześniej osiągnęła rankingowy szczyt jako deblistka, zajmując 34. miejsce. W turniejach wielkoszlemowych startowała jedenaście razy. Trzykrotnie osiągnęła trzecią rundę (po raz ostatni na Wimbledonie 2003). Debiut we French Open w 2001 roku zakończyła na pierwszej rundzie. W sezonie 2004 nie była klasyfikowana w rankingu, 2005 rok zakończyła zaś na 649. miejscu.
W karierze zawodowej wygrała jeden turniej gry pojedynczej WTA Tour; miało to miejsce w 2002 roku w Bratysławie. Odnotowała dwa triumfy deblowe, pierwszy w 2003 roku, również w Bratysławie (w parze z Sonyą Jeyaseelan), drugi rok później w Strasburgu w parze z Henrietą Nagyovą.
Reprezentowała Słowenię w Pucharze Federacji w latach 1999–2002 oraz 2004. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004 w Atenach.
W sezonie 2006 nie pojawiła się w żadnym turnieju zawodowym. Po raz ostatni zagrała w Pradze w 2005 roku.
Jej deblowymi partnerkami były m.in. Janette Husárová, Roberta Vinci, Jelena Kostanić, Patty Schnyder, Tathiana Garbin, Iva Majoli, Marion Bartoli, Jelena Dokić i Maret Ani.
Do jej sukcesów można zaliczyć m.in. zwycięstwo nad Swietłaną Kuzniecową 6:1, 6:2 w Porto w 2002 roku w 1/16 finału. Pokonała również Anabel Medinę w 2001 roku w Lipsku. Wygrała jeden z dwóch meczów rozegranych z Flavią Pennettą. Najwięcej porażek odniosła z Wierą Zwonariową, a najwięcej razy pokonała Włoszkę Valentinę Sassi.
Trenerem zawodniczki był Blaž Trupej. Rozpoczęła grę w tenisa w wieku dziesięciu lat. Jej ulubiona nawierzchnia to trawa, a ulubione uderzenie – wolej. Najważniejszym tenisowym momentem była dla niej gra na Wimbledonie na korcie nr 1. Podziwia Martinę Navrátilovą i Patricka Raftera.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 1 (1-0)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwniczka |
Wynik finału
|
| Zwyciężczyni
|
1.
|
14 października 2002
|
Bratysława
|
Twarda (hala)
|
 Iveta Benešová
|
6:0, 6:1
|
Gra podwójna 3 (2–1)
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (2)
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
