Maciej Stroiński (ur. 1984) – polski tłumacz literatury z języka angielskiego, krytyk teatralny, nauczyciel akademicki na Uniwersytecie Jagiellońskim, bloger, doktor nauk humanistycznych.

Pochodzi ze wsi^[1]. Ukończył studia z filmoznawstwa w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2013 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce na podstawie pracy Samowiedza negatywna judaizmu w najnowszym kinie izraelskim i diaspory żydowskiej w Stanach Zjednoczonych napisanej pod kierunkiem Tadeusza Lubelskiego^[3]. Wykładał w Ośrodku Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego, dla studentów MISHu^[4] i po angielsku dla studentów z wymiany Erasmus+; oraz na Wydziale Polonistyki UJ^[4].

Prowadził bloga teatralnego Teatr jest cute^[5]. Publikował na łamach „Ha!artu”, E-teatr.pl, „Teatru”, „Tygodnika Powszechnego”, „Znaku”, „Dwutygodnika” i „Krytyki Politycznej”^[4][6]. Był członkiem jury konkursu teatralnego „Transfer” organizowanego przez Radio Kraków^[5]. W grudniu 2016 został członkiem redakcji i stałym recenzentem kwartalnika „Przekrój”^[1]. Łukasz Drewniak napisał o nim: „Fenomen. Petroniusz naszych czasów, arbiter elegantiarum. Child in Time. Tylko dziecko potrafi powiedzieć bez zawahania: dobre czy złe; boję się tego, pragnę tamtego; ta pani jest be! ten pan – cacy! Dziecko mówi to wszystko bezkarnie i nie musi nawet tłumaczyć dlaczego. (...) Stroiński dokonał bezpowrotnej kinderyzacji polskiej krytyki teatralnej”^[6].

W 2020, w związku z lockdownem po wybuchu pandemii COVID-19 przerwał działalność krytyka teatralnego i skupił się na przekładach^[7]. Został członkiem Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS^[4] i Polskiego PEN Clubu^[8]. Otrzymał grant translatorski rządu Irlandii z programu Literature Ireland, stypendium ZAiKS-u z Funduszu Popierania Twórczości i stypendium twórcze ministra kultury i dziedzictwa narodowego w dziedzinie literatury^[4]. W 2022 otrzymał Nagrodę Krakowa Miasta Literatury UNESCO za projekt Dramaty Oscara Wilde’a (Officyna)^[2]. Otrzymał też II nagrodę (jako jeden z trzech wyróżnionych) w konkursie literackim PEN Clubu i ZAiKS-u „Wolność myśli – wolność wyrazu” za tłumaczenie Przemiany Shaloma Auslandera (I nagrody nie przyznano)^[9]. Interesuje się operą i kampem^[4]. Przełożył na język polski utwory, których autorami byli Oscar Wilde, John Edward Williams, Peter Shaffer i Shalom Auslander(inne języki). W marcu 2023 Wojciech Szot nazwał go „jednym z najbardziej utalentowanych tłumaczy młodego pokolenia”^[10].

• Kino polskie jako kino narodowe (red., wspólnie z Tadeuszem Lubelskim, Korporacja Ha!art, Kraków 2009).

Proza

• Oscar Wilde, De profundis (Wydawnictwo Sic!, 2018)^[11]
• Shalom Auslander(inne języki), Matka na obiad (Wydawnictwo Filtry, 2022)^[12][13][14];
• John Williams, Stoner (Wydawnictwo Filtry, 2023)^[15][a]
• Shalom Auslander, Żal po napletku (Wydawnictwo Filtry, 2023)^[21][22]

• Peter Shaffer, Komedia w ciemno (Teatr Miejski w Lesznie, reż. Jarosław Bielski, 2018)^[23]
• Peter Shaffer, Amadeusz (Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy, reż. Łukasz Gajdzisz, 2020)^[23]
• Oscar Wilde, Bunbury. Komedia dla ludzi bez poczucia humoru (Teatr Wybrzeże w Gdańsku, reż. Kuba Kowalski, 2022)^[23]
• Oscar Wilde, Pełna powaga. Komedia dla ludzi bez poczucia humoru^[24]
• Oscar Wilde, Mąż doskonały^[25]
• Oscar Wilde, Mało ważna pani^[26]
• Oscar Wilde, Salome^[27]
• Oscar Wilde, Wachlarz damy. Sztuka o dobrej kobiecie^[28]
• Oscar Wilde, Tragedia florencka^[8]

• Teksty Macieja Stroińskiego. dziennikteatralny.pl. [dostęp 2024-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
• Teksty Macieja Stroińskiego. przekroj.org. [dostęp 2024-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu].