Kwiatoń (j. łemkowski Квятонь) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Uście Gorlickie[3].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.
Kwiatoń leży w dolnym odcinku doliny Zdyni, na wysokości ok. 415–435 m n.p.m. Wieś znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Historia
Miejscowość powstała w XIV w., w czasie kolonizacji prowadzonej przez rycerski ród Gładyszów z Szymbarku. Początkowo wieś lokowano na prawie magdeburskim. W 1480 nadano jej prawo wołoskie[4].
W 1939 roku było 330 mieszkańców. W ramach Akcji „Wisła” większość mieszkańców wsi została wysiedlona do Związku Radzieckiego i na tzw. Ziemie Odzyskane. We wsi znajdują się dwie cerkwie – dawna greckokatolicka cerkiew św. Paraskewy obecnie użytkowana jako kościół rzymskokatolicki oraz XX-wieczna prawosławna cerkiew pod tym samym wezwaniem.
Zabytki
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[5].
Cerkiew greckokatolicka św. Paraskewy
Cerkiew greckokatolicka pw. św. Paraskewy, wybudowana w XVII wieku, aktualnie pełni funkcję kościoła rzymskokatolickiego. Jest to budowla trójdzielna, orientowana, konstrukcji zrębowej, cała pokryta gontem. Wieża konstrukcji słupowo-ramowej, z izbicą. Kopuły zwieńczone są baniastymi wieżyczkami. Świątynia posiada kompletne wyposażenie cerkiewne, m.in. ikonostas z 1904, ołtarz z XIX wieku i polichromię figuralno-architektoniczną z 1811 roku.
Świątynia jest jedną z najlepiej zachowanych cerkwi łemkowskich w Polsce.
Cerkiew prawosławna św. Paraskiewy
Prawosławna cerkiew św. Paraskiewy powstała w 1933, gdy większość mieszkańców wsi przeszła na prawosławie. Po akcji „Wisła” była użytkowana jako magazyn. W 1988 świątynia została wyremontowana i po ponownej konsekracji w 1989 nadal służy wyznawcom prawosławia. Jest budowlą zrębową, orientowaną, trójdzielną. Kalenicowe dachy dwuspadowe są kryte blachą. Między prezbiterium a nawą zachował się kompletny ikonostas.
Świątynia obecnie podlega parafii prawosławnej w Hańczowej.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 66113
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Roman Reinfuss, Śladami Łemków, Wydawnictwo PTTK Kraj, Warszawa 1990, s. 10, ISSN 83-7005-238-X
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .
Linki zewnętrzne
Wsie |
|
---|
Części wsi |
- Beniówka
- Beskid
- Brunary Niżne
- Brunary Wyżne
- Dujawa
- Kijów
- Koło Kościoła
- Kowalów
- Ług
- Markowiec
- Na Rzekach
- Niżny Koniec (Czarna)
- Niżny Koniec (Gładyszów)
- Niżny Koniec (Smerekowiec)
- Regietów Niżny
- Regietów Wyżny
- Sidława
- Stawiska
- Terpentyny
- Wierchnia
- Wierszki
- Wyżny Koniec (Czarna)
- Wyżny Koniec (Gładyszów)
- Wyżny Koniec (Smerekowiec)
- Za Rzeką
- Za Wodą
|
---|
Przysiółki wsi |
|
---|
Nieistniejące wsie |
|
---|