PROFILPELAJAR.COM

Krogulec japoński
	Tachyspiza gularis
	(Temminck & Schlegel, 1844)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	szponiaste
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	jastrzębie
Plemię	Accipitrini
Rodzaj	Tachyspiza
Gatunek	krogulec japoński
Synonimy
	Astur (Nisus) gularis Temminck & Schlegel, 1844; Accipiter gularis (Temminck & Schlegel, 1844);
	Astur (Nisus) gularis Temminck & Schlegel, 1844; Accipiter gularis (Temminck & Schlegel, 1844);
Podgatunki
	T. g. sibiricus Stepanyan, 1959; T. g. gularis (Temminck & Schlegel, 1845); T. g. iwasakii Mishima, 1962;
	T. g. sibiricus Stepanyan, 1959; T. g. gularis (Temminck & Schlegel, 1845); T. g. iwasakii Mishima, 1962;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Krogulec japoński^[3] (Tachyspiza gularis) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżnia się trzy podgatunki T. gularis^[1]^[4]^[5]:

T. gularis sibiricus, występujący w Mongolii, wschodnich Chinach, na Tajwanie, zimujący od Andamanów i Nikobarów po południowe Chiny i zachodnią Indonezję,
T. gularis gularis, występujący we wschodniej Rosji, północnych Chinach, na Sachalinie, południowych Kurylach i Japonii, zimujący w Chinach, na Filipinach, Wielkich Wyspach Sundajskich, północnym Celebesie oraz Timorze,
T. gularis iwasakii, występujący w południowej części archipelagu Riukiu (Iriomote, Ishigaki).

Morfologia

Grzbiet ma barwę szaro-brązową, szyja – białą z nikłym pasem pośrodku. Klatka piersiowa jest jasnoruda z niewyraźnymi białymi liniami, brzuch biały z ciemnymi pasami, oczy żółte lub czerwone. Osobniki tego gatunku osiągają długość ok. 25–30 cm.

Ekologia i zachowanie

Krogulce japońskie żyją w otwartych lasach, miejskich parkach lub obszarach rolniczych ze skupiskami drzew, do wysokości ok. 2000 m n.p.m. Żywią się głównie mniejszymi ptakami. Polują podczas lotu.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje krogulca japońskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b Japanese Sparrowhawk (Accipiter gularis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
↑ ^a ^b Tachyspiza gularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-23].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-23]. (ang.).
↑ Species account: Japanese Sparrowhawk Accipiter gularis. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-10-23]. (ang.).

Bibliografia

Allen Jeyarajasingam: A Field Guide to the Birds of Peninsular Malaysia and Singapore. Oxford University Press, 2012. ISBN 978-0-19-963943-4.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

[ibc-1] Japanese Sparrowhawk (Accipiter gularis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).

[iucn-2] Tachyspiza gularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-23].

[ioc-4] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-23]. (ang.).

[gr-5] Species account: Japanese Sparrowhawk Accipiter gularis. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-10-23]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]