PROFILPELAJAR.COM

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie
	nr rej. 106 z dnia 27.11.2002 r.
	kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Miejscowość	Szczecin
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie
sanktuarium	od
Wezwanie	Najświętszego Serca Pana Jezusa
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1913
Data zakończenia budowy	1919
Data poświęcenia	29 czerwca 1945
Dane świątyni
Architekt	Adolf Stahl
Świątynia; • materiał bud.	; • żelbet
Dzwonnica; • nazwa dzwonu	zwarty; „Serce Jezusa”; „Królowa Polski”; „Św. Maksymilian”; „Jan Paweł II”
	Położenie na mapie Szczecina Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie
	Położenie na mapie Polski Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie
	53°25′34″N 14°32′49″E/53,426111 14,546944
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczecinie – modernistyczny kościół o konstrukcji żelbetowej, z elementami neobaroku i neoromanizmu^[2]. Znajduje się przy placu Zwycięstwa w Szczecinie.

Kościół pełni także rolę centrum duszpasterstwa akademickiego w Szczecinie. Popularny ze względu na szopki wigilijne z żywymi zwierzętami i aktorami wystawiane przed kościołem. W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa odbywa się procesja ulicami miasta z kościoła pw. św. Andrzeja Boboli do Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Duszpasterstwo w kościele od 1945 roku prowadzone jest przez księży z Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej. Obecnym kustoszem Sanktuarium jest ks. Karol Kozłowski SChr.

Historia

Kamień węgielny pod kościół wmurowano 13^[2] lub 24^[3] października 1913 roku, a budowę ukończono w roku 1919^[2]^[3]. Od początku aż do 1945 pełnił funkcję ewangelickiego kościoła garnizonowego w Szczecinie^[2]^[3]. Zaraz po wojnie był pierwszą czynną świątynią Szczecina. Poświęcony został 29 czerwca 1945 roku przez ks. Kazimierza Świetlińskiego z Towarzystwa Chrystusowego^[3], a konsekrowany 2 czerwca 1978 roku^[3]. 29 listopada 1959 dekretem ks. bp. Wilhelma Pluty utworzono kaplicę wieczystej adoracji oraz wprowadzono stały dyżur spowiedników. W dniu odpustu parafialnego 19 czerwca 1998 roku w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa przez ks. abp. Mariana Przykuckiego świątynia została ustanowiona Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest to pierwsze sanktuarium pod takim wezwaniem w Polsce. Od tamtej pory proboszcz jest również kustoszem Sanktuarium.

Architektura

Trójnawowy^[2] kościół wybudowano z żelbetu na planie prostokąta^[2] w stylu wczesnego modernizmu. Ma półkoliste prezbiterium i szeroką wieżą z fasadą ozdobioną nad wejściem płaskorzeźbą Chrystusa^[3]^[4]. Kościół powstał wg projektu architekta Adolfa Stahla dla parafii ewangelickiej. Prawdopodobnie był pierwszą w ówczesnym państwie pruskim budowlą sakralną konstrukcji żelbetowej^[2]. Kościół posiada dwuspadowy dach, który w 1980 r. pokryto blachą miedzianą^[3]. Nad głównym wejściem widać płaskorzeźbę z wyobrażeniem walki św. Jerzego ze smokiem^[2]. Nad łukiem tęczowym umieszczono współczesne freski przedstawiające Chrystusa w otoczeniu aniołów i świętych^[3]. Wewnątrz w prezbiterium znajduje się neogotycki ołtarz przedstawiający Ostatnią Wieczerzę^[2], przeniesiony w latach czterdziestych ze zniszczonego wówczas katolickiego kościoła św. Jana Chrzciciela w Szczecinie^[3]. Wewnątrz znajduje się duży chór muzyczny z organami^[3].

Od południa znajduje się konstrukcyjnie związana z korpusem wieża dzwonnicza, założona na planie prostokąta, zwieńczona prostokątnym w rzucie hełmem o esowatym profilu połaci. Na szczycie stoi duży krzyż, obity blachą miedzianą. W wieży znajdują się 4 dzwony zawieszone w roku 1986: „Serce Jezusa”, „Królowa Polski”, „Św. Maksymilian” i „Jan Paweł II”.

Prace nad obecnym wystrojem kościoła prowadzili proboszczowie: ks. Ryszard Bucholc (TChr), ks. Stanisław Misiurek (TChr) i ks. Józef Kamiński (TChr)^[3].

Przypisy

↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-05-12] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Mariusz Rabenda: Pierwszy kościół zbudowany z betonu. Prawdziwy unikat. ZDJĘCIA sprzed 100 lat. [w:] szczecin.gazeta.pl [on-line]. 2013-10-26. [dostęp 2013-10-27].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ks. Roman Kostynowicz: Pomniki architektury sakralnej diecezji szczecińsko-kamieńskiej i kościoły miast biskupich w malarstwie i grafice Wiesława Śniadeckiego. Wyd. 1. Szczecin: Wydawnictwo Polskie Pismo i Książka, 1991.
↑ PiotrP. Skurzyński PiotrP., Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 151-152, ISBN 978-83-7495-133-3 .