W latach 1863–65James Hobrecht zrealizował projekt inż. Bernharda z Dirschen z 1861 roku, budując na Wzgórzu Hetmańskim (niem.Kosacken Berg) wieżę ciśnień dla wodociągów miejskich. Zbudowana w stylu arkadowym na rzucie szesnastoboku wieża łączy elementy architektury starochrześcijańskiej, bizantyjskiej i romańskiej. Przypomina kościoły na planie centralnym lub baptysteria[2]. W wieży znajdował się zbiornik o pojemności 3080 m³. Po zakończeniu II wojny światowej i przekazaniu miasta władzom polskim przez Armię Czerwoną wieża przestała pełnić swoją funkcję. W późniejszym okresie była wykorzystywana jako owczarnia, następnie została adaptowana na mieszkania połączone z magazynami. 3 grudnia1984 roku teren wraz z wieżą ciśnień został przekazany Kościołowi. Obiekt po rozebraniu instalacji wodnych i przebudowaniu oraz dobudowaniu czterech kaplic został przystosowany do celów sakralnych[3]. Projekt adaptacji wieży i jej przebudowy na świątynie opracował dr inż. arch. Witold Jarzynka[2]. Prace rozbiórkowe we wnętrzu rozpoczęto w kwietniu 1985 roku i trwały (przy współudziale parafian) do grudnia 1985 roku[3]. Przed pasterką24 grudnia1985 roku ks. bp Kazimierz Majdański dokonał poświęcenia murów wieży ciśnień, a następnie odprawił w niej pierwszą Mszę Świętą przy licznym udziale wiernych. 22 czerwca1986 roku ks. bp Kazimierz Majdański erygował parafię Matki Bożej Jasnogórskiej, a jej proboszczem mianował ks. Stanisława Skibińskiego[3]. Równolegle z pracami budowlanymi wewnątrz kościoła, na wiosnę 1987 roku rozpoczęto budowę domu katechetycznego i czterech przybudówek do kościoła (dwie kaplice, zakrystia i kruchta), a na wiosnę 1988 roku rozpoczęto budowę plebanii.
Wnętrze kościoła
Ze środka kościoła usunięto filar podtrzymujący konstrukcję dachu, a jego funkcję przejęło osiem dźwigarów, wykonanych i zamontowanych przez parafian[2].
W 1992 roku zbudowano łącznik arkadowy między plebanią a domem katechetycznym oraz rozpoczęto prace związane z ukształtowaniem terenu. Wzniesiono mury kamienne tworzące obramowanie kościoła, schody granitowe oraz podjazd dla niepełnosprawnych. Rok później ukończono budowę murów kamiennych oraz rozpoczęto sadzenie drzew, krzewów, kwiatów wokół budynków. Z inicjatywy parafii, na zlecenie Urzędu Miasta Szczecin, przed kościołem wykonano drogę, chodnik, parkingi i oświetlenie[2].
↑ abcks. Roman Kostynowicz: Pomniki architektury sakralnej diecezji szczecińsko-kamieńskiej i kościoły miast biskupich w malarstwie i grafice Wiesława Śniadeckiego. Wyd. 1. Szczecin: Wydawnictwo Polskie Pismo i Książka, 1991.
.jpg)
.jpg)
