Kościół powstał w drugiej połowie XIII wieku w centrum ówczesnej podszczecińskiej wsi – Krzekowa. Pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1261 r. Była to budowla z kamieni narzutowych[3], na planie prostokąta, bez wyodrębnionego prezbiterium, nieposiadająca wieży. W wieku XIV od strony południowej dobudowano kaplicę, która pełni współcześnie funkcję zakrystii[3]. Wykorzystano do tego stary portal. W 1729 r. nastąpiła generalna przebudowa kościoła polegająca na:
wybudowaniu ceglano-drewnianej, ryglowej wieży zwieńczonej hełmem[3],
W tym niewielkim obiekcie można wyróżnić trzy różne systemy konstrukcyjno-budowlane:
mur z kamieni granitowych – korpus nawowy
mur z cegły – zakrystia
mur ryglowy – wieża
Z powodu otynkowania korpusu kościoła oraz odeskowania wieży opisane wyżej szczegóły konstrukcyjne nie są bezpośrednio widoczne dla obserwatora z zewnątrz.
Wyposażenie
Wyposażenie kościoła:
barokowy ołtarz główny wykonany z drewna, polichromowany z drugiej połowy XVIII w., po konserwacji dokonanej przez mgr. Stefana Wójcika[3]
na stropie polichromie na stropie ze scenami: „Zwiastowania”, „Modlitwy w Ogrójcu” oraz wizerunkami czterech ewangelistów z przełomu XVII i XVIII wieku[3]
fragmenty polichromii ściennych z XVIII w.
polichromowana, dekoracyjna balustrada empory organowej – II połowa XIX w.
↑ abcdefgks. Roman Kostynowicz: Pomniki architektury sakralnej diecezji szczecińsko-kamieńskiej i kościoły miast biskupich w malarstwie i grafice Wiesława Śniadeckiego. Wyd. 1. Szczecin: Wydawnictwo Polskie Pismo i Książka, 1991.
Bibliografia
ks. inf. Roman Kostynowicz, Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Tom II, Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Ottonianum”, Szczecin 2000, ISBN 83-7041-202-5