Komenda Rejonu Uzupełnień Będzin (KRU Będzin) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
Formowanie i zmiany organizacyjne
Z dniem 1 września 1931 minister spraw wojskowych utworzył Powiatową Komendę Uzupełnień Będzin, która w sprawach poborowych administrowała powiatem będzińskim z wyłączeniem obszaru miasta Sosnowiec, który pozostał obszarem administracyjnym PKU Sosnowiec. Skład osobowy PKU Będzin został zaliczony do typu I[2].
1 lipca 1938 weszła w życie nowa organizacja służby poborowej, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Będzin została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Będzin przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938[3], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 o powszechnym obowiązku wojskowym[4].
Komendant Rejonu Uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr V. Rejon uzupełnień obejmował powiat będziński[1].
3 września 1939 komenda została ewakuowana z Będzina[5].
Obsada personalna
Obsada personalna PKU Będzin w latach 1931–1932[6][7]
kierownik II referatu uzupełnień – por. adm. (piech.) Jan Zdanowski[d]
Uwagi
↑mjr piech. Michał Witek ur. 3 października 1895 w Malinie, w ówczesnym powiecie mieleckimKrólestwa Galicji i Lodomerii[8]. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[9]. 25 października 1937 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[8]. Kpt. Michał Witek został odnotowany wśród odznaczonych Krzyżem Walecznych[10].
↑Kpt. mar. Kazimierz Józef Olejnik ur. 19 marca 1899 w Piotrkowie Trybunalskim, w rodzinie Michała[13]. Z dniem 1 sierpnia 1932 został przydzielony na czteromiesięczną praktykę u płatnika 23 pal[14], a po zakończeniu praktyki przeniesiony do Komendy Portu Wojennego Gdynia[15]. W marcu 1934 został przeniesiony z korpusu oficerów administracji do korpusu oficerów rzeczno-brzegowych z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku w Kadrze Szeregowych Floty[16]. W marcu 1939 pełnił służbę w Kadrze Floty w Gdyni na stanowisku zastępcy oficera mobilizacyjnego. Dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu II A Prenzlau[17]. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[18].
↑Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[20].
↑por. adm. (piech.) Jan Zdanowski ur. 3 lutego 1897 w Żylicach, w rodzinie Franciszka[21][22]. Wojewoda łódzki zarządzeniem z 28 kwietnia 1934 zezwolił por. Janowi Klepce z PKU Łódź Miasto II na zmianę nazwiska rodowego „Klepka” na „Zdanowski”[23].
↑Dobrzański Stanisław Stefan. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.10767 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-08-17].
