Kocobędz – położona w zachodniej części gminy, ma powierzchnię 573,3 ha[4] (54% obszaru całej gminy).
Podobora, dawniej również Podoborce lub Zwierzyniec[5] (cz. Podobora, niem. Theirgarten) – położona w północno-wschodniej części gminy, ma powierzchnię 239,13 ha[6] (22,5% obszaru gminy).
Ligota Alodialna (cz. Zpupná Lhota, niem. Allodial-Ellgoth) – położona w południowo-wschodniej części gminy, ma powierzchnię 248,63 ha[7] (23,4% obszaru gminy).
W gminie katastralnej Kocobędz znajdują się również Zadky stanowiące obręb ewidencyjny[8].
Ludność
Dwujęzyczna tablica
W 2001 roku 21,3% populacji gminy stanowili Polacy, następnymi pod względem wielkości mniejszościami byli Słowacy (1,7%) i Ślązacy (1,1%). Osoby wierzące stanowiły 77,1% populacji, zaś największą grupą wyznaniową byli katolicy, 59,4% wierzących[9].
Kocobędz to jedna z najstarszych miejscowości na Śląsku Cieszyńskim. Miejscowość została po raz pierwszy wzmiankowana w 1229 roku, w bulli papieża Grzegorza IX dla benedyktynów tynieckich, zatwierdzającej ich posiadłości w okolicy Orłowej, w tym właśnie Kocobędz jako Koczobontz[13] (Koczobenz[14]). W 1268 powstał klasztor Benedyktynów w Orłowej, a Kocobędz stanowił odtąd jego uposażenie[15]. Benedyktyni zbudowali tu drewniany dwór wraz z obwarowaniem.
Wieś politycznie znajdowała się początkowo w granicach piastowskiego (polskiego) księstwa opolsko-raciborskiego. W 1290 w wyniku trwającego od śmierci księcia Władysława opolskiego w 1281/1282 rozdrobnienia feudalnego tegoż księstwa powstało nowe księstwo cieszyńskie, w granicach którego znalazł się również Kocobędz. Od 1327 księstwo cieszyńskie stanowiło lenno Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii). Z czasem wieś przeszła w ręce książąt cieszyńskich. W 1447 Kocobędz wszedł w skład wydzielonego działu księcia Bolka II[16], pod koniec średniowiecza była już wsią szlachecką[17].
Po sekularyzacji zakonu i przekazaniu wsi przez księcia Wacława III Adama w 1559 swemu kanclerzowi Wacławowi Rudzkiemu, wybudowano dwór murowany oraz istniejącą do dziś dwunastometrową okrągła wieżę. W 1782 przeprowadzono późnobarokową przebudowę dworu, a w 1840 przekształcono go w myśliwski zameczek. W 1872 w zabudowaniach otwarto Śląską Krajową Szkołę Rolniczą, która działała do 1923. Ostatni większy remont dworu miał miejsce w 1947, a w 1970 został opuszczony i popada w coraz większą ruinę. W 2004 poddano kompleksowej renowacji zabytkową wieżę.
Według austriackiego spisu ludności z 1910 Kotzobendz bez wchodzących w skład gminy Allodial-Ellgoth i Thiergarten miał 592 mieszkańców, z czego 563 (95,1%) było polsko-, 25 (4,2) niemiecko- a 4 (0,7%) czeskojęzycznymi, 262 (44,3%) było katolikami, 327 (55,2%) ewangelikami a 3 (0,5%) było innej jeszcze innej religii lub wyznania niż kalwinizm czy judaizm. Podobora (niem. Theirgarten) miał 172 mieszkańców, z czego 168 (97,7%) było polsko- a 4 (2,3%) niemieckojęzycznymi, 61 (35,5%) było katolikami a 111 (64,5%) ewangelikami, a w Ligocie Alodialnej (cz. Zpupná Lhota, niem. Ullodial-Ellgoth) mieszkało 409 osób, z czego 394 było zameldowanych na stałe, 371 (94,2%) było polsko-, 13 (3,3%) czesko- a 10 (2,5%) niemieckojęzycznymi, 225 (55%) było katolikami, 179 (43,8%) ewangelikami a 5 wyznawcami judaizmu. Łącznie gmina miała 1173 mieszkańców, 95,2% stanowiły osoby polsko-, 3,4% niemiecko- a 1,5% czeskojęzyczne, 46,7% katolicy, 52,6% ewangelicy[18].
W 1920 roku dochodzi do podziału Śląska Cieszyńskiego jak również Ligoty Alodialnej i Podobory wzdłuż Olzy, a większa część gminy wraz z całym Kocobędzem znalazła się w granicach Czechosłowacji. W październiku 1938 Kocobędz został zaanektowany wraz z resztą tzw. Zaolzia przez Polskę, zaś podczas II wojny światowej przez nazistowskie Niemcy. Po wojnie przywrócona Czechosłowacji. Do 1960 roku znajdowała się w powiecie Czeski Cieszyn, następnie w powiecie Karwina. 1 stycznia 1975 gmina Kocobędz została przyłączona do Czeskiego Cieszyna, od którego oddzieliła się 1 stycznia 1998 roku.
W latach 1991–2007 na terenie gminy funkcjonowało największe przejście graniczne pomiędzy Czechami a Polską.
Koło powstało w 1957 roku, kiedy wyodrębniło się z dużego Koła PZKO Kocobędz-Ligota. Koło nosiło początkowo nazwę Kocobędz II[19]. Koło organizuje coroczne bale dla około 300 osób. We wrześniu 2018 roku, z okazji sześćdziesięciolecia Koła i 20-lecia Domu PZKO odbył się Jubileuszowy Festyn Ogrodowy. Koła organizuje również takie imprezy, jak Jajecznica, Placki i Balik dla dzieci.
↑Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 286, 294. ISBN 978-83-926929-3-5.
Irena Cicha, Kazimierz Jaworski, Bronisław Ondraszek, Barbara Stalmach, Jan Stalmach: Olza od pramene po ujście. Český Těšín: Region Silesia, 2000, s. 16, 18. ISBN 80-238-6081-X. (cz.).
