Kebehsenuf (egip. Ḳbḥ-sn.w⸗f, dosł. „Ochłoda Jego Braci”) – w mitologii egipskiej opiekuńcze bóstwo pogrzebowe, jeden z synów Horusa.
Od czasów Nowego Państwa przedstawiany jako człowiek z głową sokoła (podobnie jak Horus, Re, Montu czy Sokaris). W urnie kanopskiej z jego wyobrażeniem przechowywano jelita zmumifikowanego człowieka. Ośrodkiem jego kultu było Hierakonpolis[1].
Przypisy
- ↑ Albertyna Dembska: Kultura starożytnego Egiptu. Słownik. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995