Julija Sołncewa

Imię i nazwisko	Julija Ippolitowna Sołncewa
Data i miejsce urodzenia	7 sierpnia 1901 Moskwa, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	29 października 1989 Moskwa, ZSRR
Zawód	aktorka, reżyserka
Współmałżonek	Ołeksandr Dowżenko
Lata aktywności	1924–1979
Odznaczenia

Julija Ippolitowna Sołncewa, ros. Юлия Ипполитовна Со́лнцева (ur. 25 lipca^?/7 sierpnia 1901 w Moskwie, zm. 29 października 1989 tamże) – radziecka aktorka i reżyserka filmowa.

Julija Sołncewa urodziła się 7 sierpnia 1901 w Moskwie. Absolwentka wydziału historyczno-filologicznego Uniwersytetu Moskiewskiego i Wyższej Szkoły Dramatu Muzycznego^[1].

Zadebiutowała główną rolą w filmie Aelita (1924) Jakowa Protazanowa. Następnie zagrała m.in. w filmach: Sprzedawczyni papierosów (1924) i Ziemia (1930).

Spotkanie z ukraińskim reżyserem Ołeksandrem Dowżenki zaważyło na jej życiu i dalszej karierze. W 1928 została jego żoną i asystowała mu w jego pracy reżyserskiej.

Po śmierci męża dokończyła jego film Poemat o morzu (1958)^[2], a następnie realizowała filmy według jego scenariuszy. Zajmowała się również spuścizną teoretyczną Dowżenki: wydawaniem jego tekstów, pisaniem artykułów, w tym współpracą przy redagowaniu i publikacji "Pism zebranych" reżysera.

Zasiadała w jury konkursu głównego na 28. MFF w Cannes (1975).

Zmarła 29 października 1989 w Moskwie. Została pochowana na tamtejszym Cmentarzu Nowodziewiczym^[3].

• 1924: Aelita jako Aelita
• 1924: Sprzedawczyni papierosów jako Zina Wiesienina
• 1930: Ziemia jako siostra Wasilija

• 1939: Szczors
• 1940: Oswobodzenie
• 1944: Bitwa za naszą radziecką Ukrainę
• 1958: Poemat o morzu^[4]
• 1960: Opowieść lat płomiennych^[5]
• 1964: Zaczarowana Desna

• Nagroda Stalinowska II stopnia (1949) – za film Czarodziej sadów (1948)
• Ludowy Artysta RFSRR (1964)
• Ludowy Artysta ZSRR (1981)
• Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes (1961) – Nagroda dla najlepszego reżysera za film Opowieść lat płomiennych
• Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Londynie (1962) – Dyplom honorowy za film Poemat o morzu
• Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Sebastian (1965) – Specjalny Dyplom Jury „dla zasług artystycznych i technicznych” za film Zaczarowana Desna
• Order Lenina
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy
• Order „Znak Honoru” (1950)

Źródło:^[6]

• Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Wojewódzki Zarząd Kin, Kraków 1972, s. 55.

• Julija Sołncewa w bazie filmweb
• Julija Sołncewa w bazie IMDb (ang.)