Joseph Rykwert (ur. 5 kwietnia 1926 w Warszawie, zm. 18 października 2024 w Londynie[1][2]) – historyk i krytyk architektury, emerytowany profesor architektury na Uniwersytecie Pensylwańskim (katedra Paula Philippe’a Creta)[3].
Życiorys
Urodził się w Warszawie w 1926, skąd w 1939 wyjechał do Anglii. Studiował w Charterhouse, a następnie Bartlett School of Architecture (University College, Londyn) oraz w Architectural Association w Londynie. Wykładał w Hochschule für Gestaltung w Ulm (1958–1961), w Royal College of Art (1961–1967), na University of Essex (1967–1981), na Uniwersytecie w Cambridge (1981–1988) i na Uniwersytecie Pensylwańskim (1988–1998).
Jako profesor wizytujący wykładał i prowadził zajęcia na większości prestiżowych uczelni architektonicznych na całym świecie. Wielu ze studentów Rykwerta jest dziś uznanymi w świecie architektami, jak Daniel Libeskind, Eric Parry, Alberto Pérez-Gómez[4].
Twórczość
Joseph Rykwert jest autorem szeregu książek, m.in. The Idea of a Town: The Anthropology of Urban Form in Rome, Italy, and The Ancient World (1963), On Adam’s House in Paradise: The Idea of the Primitive Hut in Architectural History (1972), The First Moderns (1980), The Dancing Column: On Order in Architecture (1996), The Seduction of Place: The History and Future of Cities (2000), The Judicious Eye: Architecture against the other Arts (2008), które przetłumaczono na wiele języków.
Jego pierwsza książka przełożona na język polski, Pokusa miejsca: Przeszłość i przyszłość miast[5], ukazała się nakładem Wydawnictwa Międzynarodowego Centrum Kultury, natomiast wydana z przedmową Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pierwsza polska edycja O rajskim domu Adama: Idea pierwotnej chaty w historii architektury ukazała się w 2018 roku nakładem Wydawnictwa Stowarzyszenia Architektów Polskich pod honorowym patronatem Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki[6][7]. W 2021 Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki wydał w polskim przekładzie U źródeł modernizmu[8][9].
Odznaczenia i wyróżnienia
Joseph Rykwert jest Kawalerem Orderu Sztuki i Literatury Republiki Francuskiej (1984), doktorem honoris causa uniwersytetów w Edynburgu (1995), Cordobie, Argentyna (1998), Bath (2000), Toronto (2005), Rzymie (2005) i Trieście (2007), laureatem Nagrody Bruna Zeviego przyznawanej na weneckim Biennale (2000); został także wyróżniony Złotym Medalem Círculo de Bellas Artes (Madryt, 2009) oraz Królewskim Złotym Medalem nadanym przez Royal Institute of British Architects (RIBA, Londyn, 2013)[10]. Od 1996 przewodniczy Międzynarodowej Radzie Krytyków Architektury (International Committee of Architectural Critics, CICA). W 2018 odznaczony Odznaką Honorową „Bene Merito”[11][3].
Przypisy
- ↑ Joseph Rykwert è morto, addio all’architetto della città ideale (wł.)
- ↑ RomanR. Kaczmarczyk RomanR., KrzysztofK. Suszka KrzysztofK., Izba Architektów RP - Zmarł Joseph Rykwert [online], www.izbaarchitektow.pl [dostęp 2024-10-21] (pol.).
- ↑ a b "Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast" - polskie wydanie książki Josepha Rykwerta [online], Onet Kultura, 7 października 2013 [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Audycja „Joseph Rykwert – człowiek uwiedziony przez miasto” (Program Drugi PR, wrzesień 2013).
- ↑ J. Rykwert, Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast, Kraków 2013.
- ↑ Inauguracja polskiej edycji książki Josepha Rykwerta „O rajskim domu Adama” [dostęp 2019-05-29] [zarchiwizowane 2021-10-22] (pol.). Brak numerów stron w książce
- ↑ „O rajskim domu Adama” – Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki [online] [dostęp 2019-05-29] (pol.).
- ↑ Nowość: U źródeł modernizmu | Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki [online], niaiu.pl [dostęp 2022-12-05] .
- ↑ Joseph Rykwert – Pokusa miejsca. Przeszłość i przyszłość miast [online], mck.krakow.pl [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ The Guardian.
- ↑ Decyzja nr 152 Ministra Spraw Zagranicznych z 29 listopada 2018
Linki zewnętrzne
