Aston Webb (ur. 22 maja 1849 w Londynie, zm. 21 sierpnia 1930 tamże) – angielski architekt, aktywny na przełomie XIX i XX wieku. W latach 1919–1924 był przewodniczącym Royal Academy of Arts.
Życiorys
Urodził się w londyńskiej dzielnicy Clapham, jego ojciec Edward Webb był uczniem pejzażysty Davida Coxa. W latach 1866–1871 Aston Webb otrzymał lekcje architektury od znanych architektów Roberta Banksa i Charlesa Jr. Barry'ego. Później rozpoczął podróże po Europie i Azji. Do Londynu powrócił w 1874 roku i rozpoczął własną praktykę[1].
W 1883 roku wstąpił do Royal Institute of British Architects, a jego partnerem w tworzeniu projektów został Ingress Bell (1836–1914). Ich pierwszym dużym przedsięwzięciem był zwycięski projekt Victoria Law Courts w Birmingham (1886). Webb i Bell projektowali wspólnie przez kolejne 23 lata[1]. Pod koniec swojej kariery Webb był wspomagany przez swoich synów, Maurice'a i Philipa[2]. Jego uczniem był Ralph Knott, który zaprojektował London County Hall[3].
W latach 1902–1904 był przewodniczącym Royal Institute of British Architects, w 1903 roku dołączył do Royal Academy of Arts (przewodniczący w latach 1919–1924). W 1904 roku otrzymał tytuł szlachecki, a rok później Royal Gold Medal. W 1907 został pierwszym laureatem AIA Gold Medal, przyznawanego przez American Institute of Architects[1].
Aston Webb zmarł w 1930 roku, w londyńskiej dzielnicy Kensington. Jego ciało zostało pochowane na Gunnersbury Cemetery w Londynie[4].
Wybrane prace
Przypisy
