Johan Claude Clarey (ur. 8 stycznia 1981 w Annecy) – francuski narciarz alpejski, specjalizujący się w konkurencjach szybkościowych, wicemistrz olimpijski i wicemistrz świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 27 listopada 1996 roku w Val Thorens, gdzie w zawodach FIS Race zajął 32. miejsce w slalomie. W 2000 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jego najlepszym wynikiem było 21. miejsce w tej samej konkurencji. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Verbier zajął między innymi czwarte miejsce w zjeździe.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 29 listopada 2003 roku w Lake Louise, zajmując 50, miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 10 stycznia 2004 roku w Chamonix, zajmując 29. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 19 grudnia 2009 roku w Val Gardena, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Kanadyjczyk Manuel Osborne-Paradis i Austriak Mario Scheiber. W sezonach 2018/2019-2022/2023 zajmował 19. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonie 020/2021 był czwarty w klasyfikacji zjazdu.
W 2010 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie nie ukończył superkombinacji, a w zjeździe zajął 27. miejsce. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi nie ukończył zjazdu, zajął za to dziewiętnaste miejsce w supergigancie. Podczas igrzysk olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku w swoim jedynym starcie był osiemnasty w zjeździe. W tej samej konkurencji wywalczył srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku. Rozdzielił tam na podium Beata Feuza ze Szwajcarii i Austriaka Matthiasa Mayera.
Na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku był drugi w supergigancie. Uplasował się tam za Włochem Dominikiem Parisem, a srebrny medal zdobył ex aequo z Austriakiem Vincentem Kriechmayrem. Był też między innymi ósmy w zjeździe podczas mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen w 2011 roku.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas zawodów
|
Strata
|
Zwycięzca
|
27.
|
15 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Zjazd
|
1:54,31
|
+1,98
|
Didier Défago
|
DNF1
|
21 lutego
|
2010
|
Vancouver
|
Superkombinacja
|
2:44,92
|
-
|
Bode Miller
|
DNF
|
9 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Zjazd
|
2:06,23
|
-
|
Matthias Mayer
|
19.
|
16 lutego
|
2014
|
Soczi
|
Supergigant
|
1:18,14
|
+1,61
|
Kjetil Jansrud
|
18.
|
15 lutego
|
2018
|
Pjongczang
|
Zjazd
|
1:40,25
|
+2,14
|
Aksel Lund Svindal
|
2.
|
7 lutego
|
2022
|
Pekin
|
Zjazd
|
1:42,69
|
+0,10
|
Beat Feuz
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
8.
|
12 lutego
|
2011
|
Ga-Pa
|
Zjazd
|
1:58,41
|
+1,94
|
Erik Guay
|
30.
|
5 lutego
|
2015
|
Vail/Beaver Creek
|
Supergigant
|
1:15,68
|
+2,66
|
Hannes Reichelt
|
16.
|
7 lutego
|
2015
|
Vail/Beaver Creek
|
Zjazd
|
1:43,18
|
+1,08
|
Patrick Küng
|
DNF
|
12 lutego
|
2017
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:38,91
|
-
|
Beat Feuz
|
2.
|
6 lutego
|
2019
|
Åre
|
Supergigant
|
1:24,20
|
+0,09
|
Dominik Paris
|
19.
|
9 lutego
|
2019
|
Åre
|
Zjazd
|
1:19,98
|
+1,37
|
Kjetil Jansrud
|
DNF
|
11 lutego
|
2021
|
Cortina d’Ampezzo
|
Supergigant
|
1:19,41
|
-
|
Vincent Kriechmayr
|
16.
|
14 lutego
|
2021
|
Cortina d’Ampezzo
|
Zjazd
|
1:37,79
|
+1,50
|
Vincent Kriechmayr
|
23.
|
12 lutego
|
2023
|
Courchevel/Méribel
|
Zjazd
|
1:47,05
|
+1,89
|
Marco Odermatt
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
28.
|
21 lutego
|
2000
|
Québec
|
Zjazd
|
1:10,77 min
|
+2,38 s
|
Thomas Graggaber
|
21.
|
25 lutego
|
2000
|
Québec
|
Slalom
|
1:52,95 min
|
+3,42 s
|
Daniel Défago
|
28.
|
26 lutego
|
2000
|
Québec
|
Gigant
|
1:52,09 min
|
+3,59 s
|
Georg Streitberger
|
4.
|
5 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Zjazd
|
1:30,23 min
|
+1,35 s
|
Thomas Graggaber
|
44.
|
8 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Gigant
|
2:08,79 min
|
+4,80 s
|
Hannes Reiter
|
18.
|
9 lutego
|
2001
|
Verbier
|
Slalom
|
1:25,72 min
|
+3,31 s
|
Stefan Kogler
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w zawodach
- Val Gardena – 19 grudnia 2009 (zjazd) – 3. miejsce[1]
- Val Gardena – 21 grudnia 2013 (zjazd) – 3. miejsce
- Kvitfjell – 1 marca 2014 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 21 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 27 stycznia 2019 (supergigant) – 2. miejsce
- Beaver Creek – 7 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
- Garmisch-Partenkirchen – 1 lutego 2020 (zjazd) – 3. miejsce
- Kitzbühel – 24 stycznia 2021 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 21 stycznia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
- Val Gardena – 17 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
- Kitzbühel – 21 stycznia 2023 (zjazd) – 2. miejsce
Przypisy
Bibliografia