Jerzy Passendorfer

Jerzy Passendorfer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1923
Wilno

Data i miejsce śmierci

20 lutego 2003
Konstancin-Jeziorna

Dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu
Okres

od 1974
do 1979

Poprzednik

Mieczysław Kłos

Następca

Jerzy Solecki

Poseł II kadencji Sejmu
Okres

od 9 stycznia 1996
do 20 października 1997

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016) Medal 40-lecia Polski Ludowej
Grób Jerzego Passendorfera na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jerzy Passendorfer (ur. 8 kwietnia 1923 w Wilnie, zm. 20 lutego 2003 w Konstancinie-Jeziornie) – polski reżyser filmowy, w latach 1971–1972 kierownik artystyczny Zespołu Filmowego „Tor”, autor filmów o tematyce okupacyjno-wojennej i serialu telewizyjnego Janosik, poseł na Sejm RP II kadencji.

Życiorys

Był synem Władysława, podpułkownika artylerii Wojska Polskiego, i Kamili[1]. W latach 1943–1945 występował w konspiracyjnym teatrze w Krakowie, a następnie rozpoczął naukę aktorstwa w Studium Dramatycznym Starego Teatru. Był założycielem (razem z Adamem Mularczykiem) teatru akademickiego w Krakowie. Ukończył kurs przygotowania filmowego w 1946 i rozpoczął pracę jako operator w krakowskiej redakcji Polskiej Kroniki Filmowej.

Studiował reżyserię w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, następnie kontynuował studia na Wydziale Filmowym i Telewizyjnym Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. W Czechosłowacji zrealizował kilka filmów oświatowych. Od 1952 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej[2]. W 1953 został asystentem reżysera (m.in. Leonarda Buczkowskiego), w 1957 samodzielnym reżyserem. W latach 1971–1972 był kierownikiem artystycznym Zespołu Filmowego „Tor”, a w latach 1972–1975 zespołu „Panorama”. W latach 1974–1979 pracował jako dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu, w latach 1980–1983 jako dyrektor Biura Współpracy z Zagranicą Telewizji Polskiej. W latach 80. pełnił również funkcję prodziekana ds. artystycznych na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Był współzałożycielem i dwukrotnie wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

W latach 1996–1997 był posłem na Sejm II kadencji z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Zastąpił Aleksandra Kwaśniewskiego, którego mandat wygasł w związku z wyborem na urząd prezydenta RP.

Pochowany na Starych Powązkach[3] (kwatera N/3/15)[4].

Filmografia

Odznaczenia[5]

Przypisy

  1. Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2021-04-29].
  2. Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 719–720. ISBN 83-223-2073-6.
  3. Wyszukiwarka grobów. polskie-cmentarze.pl. [dostęp 2021-04-18].
  4. Cmentarz Stare Powązki: PASSENDORFEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-11].
  5. Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1989, s. 978–979. ISBN 978-83-223-2491-2.

Bibliografia