Jan IV z Dražic, znany także jako: Johann IV von Draschitz (ur. ok. 1250, zm. 5 stycznia 1343 prawdopodobnie w Pradze) – czeski duchowny katolicki, biskup praski od 1301.
Życiorys
Pochodzenie i początki kariery
Jan pochodził ze starego czeskiego rodu szlacheckiego, Dražiców. Jego rodzicami byli Grzegorz z Dražic (Řehník Dražice), urzędnik sądowego i dworzanin Przemysła Ottokara II oraz Anna z domu Skyšice.
Pierwsza wzmianka na temat Jana pochodzi z 1274, kiedy otrzymał prebendę w Žatec z racji tego, że został członkiem praskiej kapituły katedralnej oraz kanonikiem wyszehradzkim. Przed 1287 otrzymał święcenia subdiakonackie.
Elekcja na biskupa praskiego
Po śmierci biskupa praskiego Grzegorza został wybrany w 1301 r, przez kapitułę katedralną na jego następcę. Niedługo potem inwestytury udzielił mu król Wacław II, a 10 grudnia 1301 został wyświęcony na biskupa przez ówczesnego biskupa bazylejskiego Piotr von Aspelta, który służył w Kancelarii Królestwa Czeskiego.
Działalność polityczna
Po zamordowaniu Wacława III w 1306[1], ostatniego z dynastii Przemyślidów na czeskim tronie zaangażował się w sprawę sukcesyjną. W 1310 poparł starania Jana Luksemburskiego o koronę czeską, stając się w późniejszym okresie jednym z jego najbliższych współpracowników, m.in. w 1313 towarzyszył mu na Sejmie Rzeszy w Ratyzbonie.
Rządy w diecezji
Zaangażowanie w bieżące sprawy polityczne nie zakłóciło jego działalności duszpasterskiej. W 1308 przezwyciężając opór szlachty osiągnął pełną jurysdykcję nad podległymi sobie parafiami. Zwołał synod diecezjalny w sierpniu tego samego roku, na którym przyjęto statuty przestrzegania w pełni prawa kanonicznego. W 1312 przeprowadził kolejny synod.
Był przeciwnikiem inkwizycji i wrogo odnosił się do praktykowanych przez nich metod walki z heretykami. Z tego powodu został w 1318 wezwany do Awinionu, gdzie został zawieszony w obowiązkach. Oczyszczono go z zarzutów wspierania heretyków w 1326, jednak dopiero trzy lata później udało mu się powrócić do Pragi.
Dbał o rozwój budownictwa sakralnego wznosząc nowe klasztory, m.in. dla augustianów w Rudnicy, ufundował również tam szpital dla ubogich oraz kamienny most przez Łabę. Dał się poznać jako mecenas kultury i sztuki, poszerzając kolekcję praskiej biblioteki biskupiej o cenne rękopisy.
Zmarł w 1343 i został pochowany w katedrze św. Wita, przy ufundowanym przez jego rodzinie ołtarzu.
Przypisy
- ↑ Słownik władców Europy średniowiecznej, pod red. J. Dobosza i M. Serwańskiego, Poznań 1998, s. 376.
Bibliografia
- Hledíkova Z., Die Bischöfe des Heiligen Römischen Reiches 1198-1448, ISBN 3-428-10303-3, s. 585-587.
- Buben M. M., Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, ISBN 80-902811-0-9.
- ZdeňkaZ. Hledíková ZdeňkaZ., Biskup Jan IV. z Dražic (1301-1343), wyd. Vyd. 1, Praha: Univerzita Karlova, 1991, ISBN 80-7066-611-0, OCLC 30871275 . Brak numerów stron w książce
- Chaloupecký V., Jan IV. z Dražic, poslední biskup pražský. Praha 1908.
- Sedláček A., hasło: "z Dražic", [w:] Ottův slovník naučný, t. 12, str. 1059.
Biskupi prascy (973–1344) |
- Thietmar (Dětmar, Dietmar) (973–982)
- Wojciech Sławnikowic (Vojtěch, Adalbert) (982–996)
- Strachkwas Chrystian (elekt) (996)
- Thiadag (998–1017)
- Ekkhard (Ekkehard, Ekhard, Helicardus) (1017–1023)
- Hyza (Hyzo, Hizzo, Izzo) (1023–1030)
- Severus (Šebíř) (1030–1067)
- Jaromir Gebhart (Gebehard, Jaromír) (1068–1089)
- Kosmas (1090–1098)
- Herman (Heřman) (1099–1122)
- Meinhard (Menhart) (1122–1134)
- Jan I (1134–1139)
- Sylwester (Silvestr) (elekt, zrezygnował) (1139–1140)
- Otto (Ota) (1140–1148)
- Daniel I (1148–1167)
- Gothard (Goltpold, Hotart, Gotpold) (elekt) (1168)
- Bedřich z Puttendorfu (1168–1179)
- Valentin (Veliš) (1179–1182)
- Henryk Brzetysław (Jindřich Břetislav) (książę Czech) (1182–1197)
- Daniel II (Milík z Talmberka) (1197–1214)
- Andrzej (Ondřej) (1214–1224)
- Peregrin (Pelhřim z Vartenberka) (1124–1125)
- Budislav (Budivoj, Budilov) (1225–1226)
- Jan II (1226–1236)
- Bernhard Kaplíř ze Sulevic (Buchard) (1236–1240)
- Mikołaj z Riesenburgu (Mikuláš z Reisenburku) (1240–1258)
- Jan III z Dražic (1258–1278)
- Tobiasz z Bechyně (Tobiáš z Bechyně) (1278–1296)
- Řehoř Zajíc z Valdeka (1296–1301)
- Jan IV z Dražic (1301–1343)
- Arnoszt z Pardubic (1343–1344)
|
---|
Arcybiskupi prascy (1344–1471) |
|
---|
Arcybiskupi prascy (od 1561) |
|
---|