Jan Ciągliński
Jan Ciągliński (ur. 20 lutego 1858 w Warszawie, zm. 6 stycznia 1913 w Petersburgu) – polski malarz działający w Rosji, prekursor rosyjskiego impresjonizmu. ŻyciorysUczył się rysunku w Warszawie u Wojciecha Gersona, później w Klasie Rysunkowej. Studiował w latach 1879–1885 w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. W 1894 krótko naukę kontynuował w Paryżu. Mieszkał od około 1879 w Sankt Petersburgu, gdzie po studiach został wykładowcą w Szkole Rysunkowej Towarzystwa Zachęty Sztuk, a następnie od 1902 w Wyższej Szkole Artystycznej przy Akademii Sztuk Pięknych. W 1906 otrzymał tytuł akademika, a w 1911 został mianowany członkiem rzeczywistym i pełnoprawnym profesorem Akademii. Prowadził równocześnie własną, prywatną szkołę malarską, był współzałożycielem grupy artystycznej Świat Sztuki. W 1912 uhonorowano go tytułem radcy dworu[1]. Ciągliński osiągnął znaczny sukces artystyczny w Rosji, pozostając mniej znany w Polsce. Malował pejzaże, często orientalne, obrazy symboliczne, kompozycje figuralne, dekoracje i portrety. Inspirację czerpał w podróżach, zwiedził Europę, północną Afrykę i Bliski Wschód. Był cenionym kolorystą, dużą wagę przywiązywał do światła i koloru. Przez krytykę został uznany za pierwszego impresjonistę w Rosji[2]. Ostatnią jego wolą artysty było podarowanie Polsce wszystkich jego prac i po roku 1922 większa ich część została przekazana muzeom w kraju. Wybrane dzieła
Portrety
Galeria
PrzypisyBibliografia
Literatura uzupełniająca
Linki zewnętrzne
|
||||||||||||||
