PROFILPELAJAR.COM

Laiyolo
Obszar	wyspa Selayar (Celebes Południowy, Indonezja)
Liczba mówiących	800 (1997)
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Języki celebeskie; Języki wotu-wolio; Języki kalao; Język laiyolo;
Status oficjalny
UNESCO	3 zdecydowanie zagrożony↗
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	lji
IETF	lji
Glottolog	laiy1246
Ethnologue	lji
BPS	0550 4
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język laiyolo (a. laiolo, layolo)^[2], także da’ang^[3] – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Celebes Południowy, na południowym skrawku wyspy Selayar(inne języki). Według danych z 1997 roku posługiwało się nim wówczas 800 osób^[1].

Dzieli się na dwa dialekty: laiyolo właściwy, barang-barang (loa, loa’, lowa)^[1]^[3]. W 1988 r. ta pierwsza odmiana była używana wyłącznie przez osoby dorosłe^[3]. W 2011 r. odnotowano, że laiyolo właściwy ma tylko 10 użytkowników^[2]. Wśród samych użytkowników dialekt barang-barang uchodzi za odrębny (choć blisko spokrewniony) język, który określają mianem „lowa”^[4]. Barang-barang jest stosunkowo odizolowany geograficzne; według doniesień z lat 80. i 90. XX w. opierał się wówczas presji innych języków^[5]^[6]. W. Laidig (1997) oraz D. Mead sklasyfikowali barang-barang jako oddzielny język^[6].

Pod koniec XIX w. obszar języka laiyolo (właściwego) obejmował osiem miejscowości. Pod koniec XX w. jego użytkownicy zamieszkiwali pojedynczą wieś Lembang Mate’ne^[2]. Barang-barang jest używany we wsi o tej samej nazwie^[6].

Pod względem przynależności genealogicznej laiyolo jest odrębny od pozostałych języków Celebesu Południowego; bliższe związki łączą go chociażby z językiem wolio^[7]. W zakresie słownictwa wykazuje silne wpływy języka makasarskiego. Wpływy makasarskie zaznaczyły się również na poziomie systemu dźwiękowego, struktury wyrazowej i morfologii^[8].

W użyciu jest również język selayar (większościowy język regionalny)^[9]. Selayar to preferowany środek komunikacji między użytkownikami laiyolo i barang-barang^[6]. Oprócz tego występuje nacisk ze strony języka indonezyjskiego^[3]. Laiyolo nie wykształcił piśmiennictwa^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Laiyolo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-11] (ang.).
↑ ^a ^b ^c David Mead: Laiyolo. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-16)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Wurm 2007 ↓, s. 508.
↑ Friberg i Laskowske 1989 ↓, s. 14.
↑ Friberg i Laskowske 1989 ↓, s. 13.
↑ ^a ^b ^c ^d David Mead: Barang-Barang. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-16)]. (ang.).
↑ Noorduyn 1991 ↓, s. 144–145.
↑ Noorduyn 1991 ↓, s. 145.
↑ Laidig i Maingak 1999 ↓, s. 48.

Bibliografia

Timothy Friberg, Thomas V. Laskowske: South Sulawesi Languages. W: James N. Sneddon (red.): Studies in Sulawesi Linguistics. Cz. 1. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri NUSA, Universitas Katolik Indonesia Atma Jaya, 1989, s. 1–18, seria: NUSA: Linguistic Studies of Indonesian and Other Languages in Indonesia 31. [dostęp 2023-03-18]. (ang.).
Wyn D. Laidig, Sahabu Dg. Maingak: Barang-barang phonology: A preliminary description. W: Wyn D. Laidig (red.): Studies in Sulawesi Linguistics. Cz. 6. Jakarta: Badan Penyelenggara Seri NUSA, Universitas Katolik Indonesia Atma Jaya, 1999, s. 46–83, seria: NUSA: Linguistic Studies of Indonesian and Other Languages in Indonesia 46. [dostęp 2024-08-31]. (ang.).
J. Noorduyn: The languages of Sulawesi. W: Hein Steinhauer (red.): Papers in Austronesian Linguistics No. 1. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1991, s. 137–150, seria: Pacific Linguistics A-81. DOI: 10.15144/PL-A81.137. ISBN 0-85883-402-2. OCLC 646958819. (ang.).
Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).