Józefologia, dawniej teologia Józefowa lub teologia św. Józefa – teologiczna refleksja o Józefie z Nazaretu, jego funkcji w historii zbawienia, podstawach jego kultu w Kościele, niekiedy uważana za odrębną dyscyplinę teologiczną wchodzącą w skład teologii dogmatycznej, rozwijana od XIX w.
W 1970 odbył się w Rzymie I Międzynarodowy Kongres Józefologiczny. Józefologia wykładana jest m.in. w Loyola University w Chicago. Stanowi też niemal wyłączny przedmiot badań wielu teologów, centrów józefologicznych i międzynarodowych kongresów. W Polsce działa Studium Józefologii założone w 1969 w Kaliszu – głównym ośrodku kultu św. Józefa w Polsce.
Do podstawowych czasopism józefologicznych należą:
„Vita Giuseppina” – miesięcznik wydawany w Rzymie od 1895
„Estudios Josefinos” – półrocznik wydawany w Valladolid od 1947
„Cahiers de Joséphologie” – półrocznik wydawany w Montrealu od 1953[1].
Józefologią zajmuje się wielu teologów, m.in.: José Maria Bover, José Antonio Carasco, Francis Filas, Tadeusz Fitych, Roland Gauthier, Wojciech Hanc, Alexis Henri Lépicier (1863–1936), Martínez Llamas, Boniface Llamera, Cyprien Macabiau, Joseph Parent, Tarcisio Stramare (1928–2020).
Trwają zabiegi o uznanie józefologii za odrębną dyscyplinę teologiczną.
Przypisy
↑TarsycjuszT.SinkaTarsycjuszT., Z dziejów kultu świętego Józefa w Polsce, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, 52 (2), 1999, s. 157-158.
Bibliografia
Wojciech Hanc, Józefologia, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 8, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 2000, ISBN 83-87703-87-7
Religia. Encyklopedia PWN, t. 5, Warszawa: Wydaw. Nauk. PWN, 2002, ISBN 83-01-13812-2