Nazwa miejscowości, wzmiankowana po raz pierwszy w formie Giesebitz w 1583, ma pochodzenie słowiańskie i charakter kulturowy. Może być interpretowana dwojako:
jako nazwa wyprowadzona od nazwy pospolitej izba „duże pomieszczenie” przy pomocy formantu -ica[7],
jako nazwa pierwotna wyprowadzona od nazwy pospolitej izbica „narzędzie do kruszenia kry”, przez wzgląd na bliskość jeziora Łebsko[7].
Friedrich Lorentz odnotował formy nazwy w lokalnych gwarach słowińskich: Jĩzbjică, Jì·zbjică wraz z nazwami mieszkańców: Jĩzbjičȯu̯n : Jì·zbjičȯu̯n, Jĩzbjičȯu̯nkă : Jì·zbjičȯu̯nkă „izbiczanin, izbiczanka”[8]. Niemiecka nazwa Giesebitz jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[7].
Na terenie wsi znajduje się kościół (założony w poł. XIX w.), park podworski z drzewostanem pomnikowym (poł. XIX w.), ocalały budynek folwarczny (pocz. XX w.), groby ofiar I wojny światowej, przystań rybacka, punkty widokowe na ruchome wydmy.
↑ abFriedrichF.LorentzFriedrichF., Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 136.
↑ abcWitoldW.IwickiWitoldW., Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 50.
↑FriedrichF.LorentzFriedrichF., Slovinzisches Wörterbuch: zweiter Teil: P-Z : Orts- und Personennamen. Nachträge, Unsichere Wörter, Sankt Petersburg: Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, 1912, s. 1484.