IEM Katowice Major 2019 (Intel Extreme Masters Season XIII - Katowice Major 2019) – czternasty turniej rangi major w Counter-Strike: Global Offensive sponsorowany przez Valve, zorganizowany przez ESL w dniach od 13 lutego do 3 marca 2019[1]. Zmagania drużyn rozgrywane były na ESL Arenie w Katowicach, w Międzynarodowym Centrum Kongresowym oraz w katowickim Spodku[2]. W szczytowym momencie finał obejrzało ponad 1,2 mln osób, w którym to Astralis pokonało ENCE i po raz trzeci zgarnęło tytuł najlepszej drużyny świata[3][4][5]. Najlepszym zawodnikiem turnieju został wybrany gracz duńskiej drużyny Emil "Magisk" Reif[6].
Drużyny
W porównaniu z poprzednimi turniejami zmieniły się zasady zapraszania drużyn i udział w turnieju zapewnionych miało 14 zespołów z poprzedniego majora[7]. Status Legend bez zmian posiadało osiem najlepszych zespołów występujących podczas Faceit Major: London 2018, jednak już status Powracających Pretendentów posiadały drużyny z miejsc 9-14 i swoje zmagania zaczynały od Fazy pretendentów. O pozostałe dziesięć wolnych miejsc drużyny walczyły w kwalifikacjach nazywanych regionalnymi minorami[8][9]. Z każdego regionu (Europa, Ameryka, Azja, WNP) do głównego turnieju awansowało po dwie drużyny. Drużyny z trzecich miejsc rozegrały pomiędzy sobą mecze barażowe o dwa pozostałe miejsca na turnieju[10].
Podczas turnieju w dwóch pierwszych fazach majora korzystano z systemu szwajcarskiego. Mecze rozgrywane były w trybie Best-of-One, natomiast wszystkie pojedynki decydujące o awansie
lub odpadnięciu z turnieju rozgrywano w trybie Best-of-Three, co miało zwiększyć widowiskowość meczy[11]. Przed każdą fazą gracze tworzyli własny ranking drużyn, a następnie na podstawie wszystkich głosów była tworzona lista drużyn z ostatecznym rozstawieniem. W kolejnych meczach używano systemu ELO, gdzie po każdym meczu aktualizowano liczbę punktów, aby odpowiednio dopasować mecze[12]. W Fazie Mistrzów niezmiennie korzystano z systemu pojedynczej eliminacji w trybie BO3.
Pula map
Pula oraz sposób odrzucania i wybierania map pozostały takie same jak na poprzednim turnieju. Cała pula przedstawiała się następująco:
Cache
Dust 2
Inferno
Mirage
Nuke
Overpass
Train
Faza The New Challengers
Fazę Pretendentów rozgrywano w systemie szwajcarskim, gdzie o awansie do dalszej fazy turnieju decydowały trzy zwycięstwa, natomiast o odpadnięciu z turnieju trzy porażki. Przed pierwszymi meczami drużyny zostały rozstawione według rankingu stworzonego przez zawodników. Podczas następnych meczy zespoły zdobywały lub traciły punkty ELO, co miało sprawić, że rozstawienie w kolejnych meczach było sprawiedliwe[12][13]. Mecze rozgrywano w trybie BO1, natomiast spotkania decydujące rozgrywano w trybie BO3.
Przed Fazą Legend również poproszono zawodników, aby utworzyli własny ranking drużyn i na jego podstawie rozstawiono drużyny, a następnie decydował już system ELO[15].
Do play-offów awansowało osiem najlepszych drużyn z Fazy Legend. Zespoły zostały rozstawione na podstawie miejsc z poprzedniej fazy oraz zdobytych punktów ELO.
