Han Wendi (漢文帝, ur. 202 p.n.e., zm. 157 p.n.e.) – cesarz chińskiej dynastii Han. Syn cesarza Gao, założyciela dynastii i jego konkubiny Bo. Po śmierci cesarzowej Lü i wyeliminowaniu rodu Lü, został cesarzem (180 p.n.e.).
Cesarz Wen Di jest uznawany za jednego z najbardziej życzliwych i dobroczynnych cesarzy w historii Chin. W trakcie swojego panowania:
- zniósł prawo umożliwiające aresztowanie i uwięzienie rodziny skazanego, poza przestępstwem zdrady;
- wprowadził opiekę państwa nad biednymi i starszymi osobami – miesięczne racje pożywienia wydawane przez państwo;
- wprowadził egzaminy na urzędników państwowych, umożliwiając tym samym awans społeczny. Pierwszy[1] egzamin odbył się w 165 p.n.e.;
Zmarł latem roku 157 p.n.e. Jego następcą został jego syn, Han Jingdi.
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa: Encyklopedia PWN - historia świata. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 470. ISBN 978-83-01-15086-0.
Cesarze |
|
---|
Cesarzowe wdowy - regentki |
|
---|
Ważniejsze wydarzenia |
|
---|
Mężowie stanu |
|
---|
Generałowie |
|
---|
Buntownicy i uzurpatorzy |
|
---|
Konfucjaniści |
|
---|
Pisarze i historycy |
|
---|
Uczeni, lekarze, wynalazcy |
|
---|
Watażkowie okresu upadku dynastii Han |
|
---|
Religia |
|
---|
Kultura i sztuka |
|
---|