Graf skierowany, sgraf[1], graf zorientowany[2]digraf, od ang.directed graph, DG – rodzaj grafu rozważanego w teorii grafów. Graf skierowany definiuje się jako uporządkowaną paręzbiorów. Pierwszy z nich zawiera wierzchołki grafu, a drugi składa się z krawędzi grafu, czyli uporządkowanych par wierzchołków. Ruch po grafie możliwy jest tylko w kierunkach wskazywanych przez krawędzie. Graf skierowany można sobie wyobrazić jako sieć ulic, z których każda jest jednokierunkowa. Ruch pod prąd jest zakazany. Najczęściej grafy skierowane przedstawia się jako zbiór punktów reprezentujących wierzchołki połączonych strzałkami (stąd nazwa) albo łukami zakończonymi grotem (strzałką, zwrotem)[3].
Definicja formalna
Matematyczna definicja zakłada, że graf skierowany to uporządkowana para spełniająca następujące warunki:
(vertex) to zbiór wierzchołków,
to zbiór uporządkowanych par nazywanych krawędziami skierowanymi, który jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego
Krawędź:
rozumiana jest jako skierowana z wierzchołka do
Alternatywna definicja zakłada, że graf skierowany definiuje dwójka: gdzie jest dowolnym, niepustym zbiorem zwanym zbiorem wierzchołków, natomiast jest podzbioremiloczynu kartezjańskiego czyli:
Elementy rodziny są nazwane krawędziami grafu. Krawędź można w skrócie oznaczać Mówimy, że krawędź łączy wierzchołki i
Moc zbioru nazywamy rzędem grafu i oznaczamy przez a moc zbioru nazywamy jego rozmiarem i oznaczamy przez Niekiedy w definicjach krawędzi zakłada się, że kierunek ruchu pomiędzy nimi jest określany przez kolejny zbiór. W takim podejściu mamy podstawowy graf nieskierowany oraz zbiór określający, które z kierunków ruchu są w nim dozwolone. W efekcie powstaje struktura równoważna dla grafu skierowanego.
↑John E. Hopcroft, Jeffrey D. Ullman: Wprowadzenie do teorii automatów, języków i obliczeń. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003. ISBN 83-01-14090-9. Brak numerów stron w książce