Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne (fr. Terres australes et antarctiques françaises – TAAF ) – francuskie terytorium zależne obejmujące antarktyczne wyspy wulkaniczne , położone w południowej części Oceanu Indyjskiego . Położone są one częściowo u wybrzeży Afryki , a część leży niemal w równej odległości od kontynentów Afryki, Australii i Antarktydy , w pobliżu 43°S i 67°E . W ich skład wchodzi również sektor Antarktydy obejmujący Ziemię Adeli , przy czym roszczenia wobec Ziemi Adeli nie są uznawane przez niektóre państwa.
Terytoria te mają od 1955 roku status terytorium zamorskiego Francji.
Francuskie Terytoria Południowe i Antarktyczne dzielą się na 5 dystryktów:
Od czasu utworzenia odrębnego terytorium zamorskiego w 1955 ziemie te były zarządzane przez administratora (administrateur supérieur ) rezydującego w Paryżu . Od 1997 roku administrator miał swą siedzibę w Saint-Pierre na wyspie Reunion [2] 2003 [3] Cécile Pozzo di Borgo , druga kobieta w historii, która zarządza tym terytorium[4]
Ziemia Adeli o powierzchni około 500 tys. km² oraz wyspy zajmujące razem 7781 km² nie były nigdy zamieszkane. Jedynymi mieszkańcami są przebywający tam czasowo naukowcy – w roku 1997 było ich około 100.
Mimo tego, terytorium posiada znaczącej wielkości flotę morską , w skład której wchodziły w 1999 roku następujące jednostki: 7 masowców , 5 statków drobnicowców , 10 chemikaliowców , 9 kontenerowców , 6 statków do przewozu ciekłego gazu , 24 tankowce , jeden statek-chłodnia oraz 10 rorowców . Łączna wyporność statków tej floty wynosi blisko 2893 tys. GRT , czyli 5166 tys. DWT . Flota ta rejestrowana jest w tzw. drugim francuskim rejestrze statków , co umożliwia ich właścicielom płacenie niższych podatków i stosowanie mniej restrykcyjnych regulacji niż w przypadku głównego rejestru.
Podstawowym bogactwem naturalnym tego terytorium są ryby i skorupiaki . Aktywność gospodarcza ogranicza się do utrzymywania tu stacji meteorologicznej i geofizycznych stacji naukowych, a także znaczącej floty rybackiej . Ryby złowione na tych akwenach eksportowane są do Francji i Reunionu . Roczny dochód terytorium wynosi około 18 mln dolarów .
Terytorium posiada domenę internetową .tf .
Przyroda
Na terytorium zaobserwowano 153 gatunki autochtoniczne zwierząt, w tym 51 występujących endemicznie a jeden uznano za wymarły[5] Anas marecula kaczkowatych wymarł przed 1793 rokiem na wyspie Amsterdam , a główną przyczyną jego wyginięcia były polowania[6] chromist – Microfissurata australis . Zarejestrowano także 39 gatunków roślin[5] Agrostis delislei Colobanthus diffusus Lyallia kerguelensis Pentaschistis insularis Plantago pentasperma Plantago stauntonii Poa novarae [7] [5]
Mapy wysp
Wyspa Amsterdam
Wyspa Św. Pawła
Wyspy Crozeta
Wyspy Kerguelena
Wyspy Rozproszone
Przypisy
Terytoria na południe od 60°
Terytoria na północ od 60°
Integralne części państw i terytoriów położonych poza Antarktyką
