PROFILPELAJAR.COM

Franciszek Kaim
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1919 ; Wola Drwińska
Data śmierci	11 września 1996
	Wiceprezes Rady Ministrów
Okres	od 23 grudnia 1970; do 8 lutego 1979
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Minister hutnictwa
Okres	od 27 marca 1976; do 8 października 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Następca	Zbigniew Szałajda
	Minister przemysłu ciężkiego
Okres	od 21 listopada 1967; do 23 grudnia 1970
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Janusz Hrynkiewicz
Następca	Włodzimierz Lejczak
	Odznaczenia
	; Odebrane:;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Franciszek Kaim (ur. 10 lutego 1919 w Woli Drwińskiej, zm. 11 września 1996) – polski inżynier metalurg i polityk. Poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji, wiceprezes Rady Ministrów (1970–1979), minister przemysłu ciężkiego (1967–1970) i minister hutnictwa (1976–1980).

Życiorys

Syn Wojciecha. W 1948 ukończył studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Następnie pracował w Hucie Bobrek, skąd został przeniesiony do Huty Małapanew, gdzie stopniowo awansował, dochodząc do stanowiska dyrektora naczelnego w 1951. W tym samym roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1953 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Hutnictwa, a w 1957 w Ministerstwie Przemysłu Ciężkiego. Od 21 listopada 1967 do 23 grudnia 1970 był ministrem tegoż resortu w czwartym i kolejnym rządzie Józefa Cyrankiewicza. Od 23 grudnia 1970 do 8 lutego 1979 był wicepremierem w rządzie dotychczasowym oraz Piotra Jaroszewicza i kolejnym pod jego przewodnictwem. Od 27 marca 1976 do 8 października 1980 był ministrem hutnictwa w rządzie Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego. W latach 1968–1971 był zastępcą członka, a od 1971 do 1981 członkiem Komitetu Centralnego PZPR. Od 1972 do 1980 był posłem na Sejm PRL VI i VII kadencji. Delegat na IV, V, VI, VII, VIII Zjazd PZPR.

W 1979 otrzymał tytuł doktora honoris causa krakowskiej AGH^[1].

Uchwałą VIII Plenum KC PZPR z 9 lutego 1981 usunięty z Komitetu Centralnego, a w kwietniu tego samego roku usunięty z partii. W lipcu 1981 został pozbawiony przez Radę Państwa PRL dwóch najwyższych odznaczeń państwowych. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 jako osoba związana politycznie z ekipą Edwarda Gierka został na pewien czas internowany. W marcu 1982 został skazany przez Sąd Rejonowy dla m st. Warszawy na rok pozbawienia wolności i 300 tys. złotych grzywny za przekroczenie uprawnień i wykorzystanie stanowiska służbowego (wicepremiera i ministra hutnictwa) polegające na wręczeniu swojej sekretarce 4 talonów samochodowych, które ta następnie sprzedała. Został również ukarany karą 10 tys. złotych grzywy za wręczenie tej samej osobie 120 dolarów. Orzeczono również wobec niego zakaz zajmowania stanowisk w administracji państwowej na okres 3 lat^[2].

Jego żoną była Anna Maria z domu Kościelniak (1923–2015). Franciszek Kaim został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 16)^[3].

Odznaczenia

Order Budowniczych Polski Ludowej (1976, pozbawiony orderu w 1981)^[4]^[5]
Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)^[6]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pozbawiony w 1981)^[7]
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi (1951)^[8]
Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)^[9]
Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)^[10]
Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego (1969)^[11]
Złota odznaka „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa” (1964)^[12]
Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1970)^[13]
Odznaka „Budowniczy Nowej Huty” (1970)^[14]

Przypisy

↑ Doktoraty honoris causa nadane przez AGH. agh.edu.pl. [dostęp 2016-09-06].
↑ Wyrok w procesie Franciszka Kaima, „Trybuna Robotnicza”, nr 63, 30 marca 1982, s. 4.
↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].
↑ Zbigniew Puchalski, Dzieje polskich znaków zaszczytnych, Wyd. Sejmowe 2000, s. 238 [dostęp 2021-04-19].
↑ Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 20.
↑ Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
↑ Będą pozbawieni odznaczeń, „Trybuna Robotnicza”, nr 139, 14 lipca 1981, s. 1.
↑ M.P. z 1951 r. nr 57, poz. 754.
↑ Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
↑ Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
↑ Uroczyste pasowanie młodych hutników, „Trybuna Robotnicza”, nr 119, 22 maja 1969, s. 3.
↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 18, 31 lipca 1964, s. 2.
↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30 kwietnia 1970, s. 9.
↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 9, 27 maja 1970, s. 2.

Bibliografia

[1] Doktoraty honoris causa nadane przez AGH. agh.edu.pl. [dostęp 2016-09-06].

[2] Wyrok w procesie Franciszka Kaima, „Trybuna Robotnicza”, nr 63, 30 marca 1982, s. 4.

[3] Wyszukiwarka grobów w Warszawie. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-25].

[4] Zbigniew Puchalski, Dzieje polskich znaków zaszczytnych, Wyd. Sejmowe 2000, s. 238 [dostęp 2021-04-19].

[5] Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 20.

[6] Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.

[7] Będą pozbawieni odznaczeń, „Trybuna Robotnicza”, nr 139, 14 lipca 1981, s. 1.

[8] M.P. z 1951 r. nr 57, poz. 754.

[9] Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.

[10] Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.

[11] Uroczyste pasowanie młodych hutników, „Trybuna Robotnicza”, nr 119, 22 maja 1969, s. 3.

[12] Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 18, 31 lipca 1964, s. 2.

[13] Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30 kwietnia 1970, s. 9.

[14] Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m. Krakowa, nr 9, 27 maja 1970, s. 2.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]