Od lutego 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej i do 1948 był II sekretarzem jej Komitetu Zakładowego przy Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu. Następnie należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od stycznia 1948 do marca 1952 był instruktorem i zastępcą kierownika wydziału w Komitecie Wojewódzkim PPR, a następnie PZPR w Poznaniu. W okresie od kwietnia 1952 do kwietnia 1954 oraz od sierpnia 1955 do maja 1958 był wojewódzkim pełnomocnikiem ds. skupu w Poznaniu, zaś w latach 1954–1956 był dyrektorem Okręgowych Zakładów Zbożowych w Poznaniu. Od maja 1958 do marca 1960 był przewodniczącym delegatury Najwyższej Izby Kontroli w Poznaniu. W latach 1957–1960 zasiadał w egzekutywie Komitetu Miejskiego PZPR w Poznaniu. Od kwietnia 1960 do kwietnia 1961 był sekretarzem ekonomicznym KW PZPR w Poznaniu.
W latach 1976–1980 był posłem na Sejm PRLVII kadencji. Do Sejmu został wybrany z okręgu kaliskiego i zasiadał w Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska[3]. Od 1979 do 1981 był ambasadorem PRL w Rumunii. Od 19 września 1980 do 24 czerwca 1981 był I sekretarzem KW PZPR w Poznaniu. W okresie od października 1980 do lipca 1981 był również zastępcą członka KC PZPR. Po 13 grudnia 1981 został internowany.
