Huta powstała w 1856 na terenie wykupionego majątku Elisenruh jako Julienhütte. W 1859 wybudowano koksownię. Po 1870 huta należała do Oberschlesische Huettenwerke. W latach 70. XX wieku, czasach świetności zakładu zatrudnionych było ok. 5000 osób, pracowały trzy wielkie piece i osiem pieców martenowskich. W 1883 roku huta została zakupiona przez Oscara i Georga Caro[3].
Przy hucie w latach 40. XX wieku działał obóz pracy przymusowej. W grudniu 1946 roku znajdowało się w nim 65 osób[4].
Huta działała do 1994[5], kiedy to ogłoszono upadłość przedsiębiorstwa[1]. Na bazie jednego z wydziałów huty utworzono firmę Duo-Stal, która również ogłosiła upadłość[5]. W 2003 powstała także firma Carbo-Koks, która przejęła część budynków dawnej huty oraz koksownię[6].
↑Caro Oscar. Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. [dostęp 2018-08-23].
↑Miroszewski Kazimierz: Obozy pracy przymusowej w Bytomskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego w latach 1945–1949. W: Bytomskie martyrologium powojennych lat 1945-1956. Ofiary komunistycznego terroru i ich pomnik. Jan Drabina (red.). Bytom: Urząd Miejski w Bytomiu, 2009, s. 85. ISBN 978-83-922322-9-2.
↑ abMOD: Hutnicy dwa razy upadli. [w:] naszemiasto.pl Bytom [on-line]. Polska Press, 2002-08-20. [dostęp 2020-06-11].
