Huta „Ferrum” (pierwotnie Rhein & Co; od grudnia 2004 roku Ferrum; zapis stylizowany FERRUM[3]) – utworzona w 1874 roku huta żelaza znajdująca się w Katowicach przy ulicy Porcelanowej 11, na terenie dzielnicyZawodzie. Jeden z największych producentów stalowych rur dużych średnic w Polsce. Produkty spółki są wykorzystywane m.in. w sieciach gazociągowych, petrochemicznych, ciepłowniczych, wodociągowych i kanalizacyjnych, w hydrotechnice, energetyce oraz w budownictwie[4]. Notowana jest na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie[5].
1874 – założenie huty przez berlińską spółkę budowy maszyn Rhein & Co w Zawodziu.
1890 – fuzja z hutą „Jakob” i dalsze funkcjonowanie pod nazwą Ferrum.
1900 – wdrożenie technologii produkcji rur doprowadzających wodę do turbin o podwyższonej wytrzymałości i rozmiarach (do 3000 mm średnicy i 46 m długości[6]), dzięki temu huta stała się renomowaną firmą wykonującą zamówienia dla inwestorów na całym świecie.
2002 – wydzielenie z huty spółki-córki o nazwie ZKS Ferrum[8].
2005 – zmiana nazwy huty na Ferrum SA
2018 – rozbudowa zakładu i wzrost mocy produkcyjnych poprzez instalację nowoczesnej linii rur spiralnie spawanych[9].
2021 – rozszerzenie typoszeregu spiralnego o wysokospecjalistyczne rury 711×17,5 mm, wytwarzane jedynie przez wąskie grono producentów na świecie[10].
2023 – przyjęcie „Strategii rozwoju FERRUM S.A. do roku 2029”[11] oraz podpisanie listu intencyjnego z Katowicką Specjalną Strefą Ekonomiczną w ramach dalszego rozwoju Grupy.
Profil biznesowy
Przedsiębiorstwo Ferrum specjalizuje się w wytwarzaniu elementów metalowych. W spółce centralnej produkuje rury stalowe z izolacją zewnętrzną oraz wewnętrzną o średnicy do ponad 2 metrów. Spółka-córka ZKS Ferrum wytwarza wielkogabarytowe konstrukcje spawane[12].
Produkty i usługi grupy Ferrum znajdują zastosowanie w następujących sektorach:
Usługi: montaż, badania nieniszczące, obróbka mechaniczna i cieplna, zabezpieczenia antykorozyjne.
Wartość historyczna
Na terenie huty znajdują się obiekty zabytkowe objęte ochroną konserwatorską, będące świadectwem kultury materialnej: budynek dyrekcji, budynek księgowości, budynek biurowy administracji gospodarczej, magazyn topników, budynek oddziału wykonawstwa inwestycji[13][14].
↑Nałęcz-Gostomski Władysław: Dzieje i rozwój Wielkich Katowic jako ośrodka górnośląskiego przemysłu i stolicy autonomicznego Województwa Śląskiego, wyd. Magistrat Wielkich Katowic, Katowice 1926, s. 144
↑ abLeksykon bogucki - H [online], www.mhk.katowice.pl, 20 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-11].
↑Andrzej Topol, Stan badań nad dziejami Polski Ludowej na Uniwersytecie Śląskim, w: Życie Szkoły Wyższej, nr 7-8/1977, s. 93
Bibliografia
AndrzejA.TopolAndrzejA., Stan badań nad dziejami Polski Ludowej na Uniwersytecie Śląskim, „Życie Szkoły Wyższej”, 7-8/1977. Brak numerów stron w czasopiśmie
Historia [online], Huta „Ferrum” [dostęp 2024-07-11].
J.J.SzaflarskiJ.J. (red.), Katowice 1865-1945. Zarys rozwoju miasta, Katowice: Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo "Śląsk", 1978, s. 18, 84.
WładysławW.Nałęcz-GostomskiWładysławW., Dzieje i rozwój Wielkich Katowic jako ośrodka górnośląskiego przemysłu i stolicy autonomicznego Województwa Śląskiego, Katowice: Magistrat Wielkich Katowic, 1926. Brak numerów stron w książce