Ferrari F2001 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Rossa Brawna i Rory'ego Byrne'a na sezon 2001, używany także na początku roku 2002. Model przyczynił się do zdobycia tytułu mistrza świata kierowców przez Michaela Schumachera oraz konstruktorów przez Ferrari.
Specyfikacja techniczna
Przepisy na sezon 2001 wymuszały przeprojektowanie spojlerów w celu zmniejszenia docisku; przedni spojler był wyższy niż w poprzedniku i miał kształt łyżki[1]. Monokok został skonstruowany z kompozytu włókna węglowego o strukturze plastra miodu. Na niezależne zawieszenie składały popychacze aktywujące skręcane sprężyny oraz amortyzatory Sachs[2]. Pojemność zamontowanej centralnie wzdłużnie jednostki napędowej w konfiguracji V10 wynosiła 2997 cm³. Rozwijała ona moc maksymalną 835 KM przy 18 500 rpm[3]. Blok oraz głowica silnika zostały wykonane ze stopów aluminium[4]. Na układ hamulcowy składały się wykonane z włókna węglowego tarcze oraz zaciski Brembo[1][2]. Układ przeniesienia napędu stanowiły siedmiobiegowa, kontrolowana elektronicznie półautomatyczna skrzynia biegów oraz dyferencjał o ograniczonym poślizgu. Za doprowadzenie paliwa oraz zapłon odpowiedzialne były cyfrowe systemy elektroniczne Magneti Marelli[2].
Wyprodukowano 11 egzemplarzy samochodu[4].
F2001 w wyścigach
Samochód, będący następcą udanego F1-2000, został zaprezentowany pod koniec stycznia 2001 roku, a jego kierowcami byli Michael Schumacher i Rubens Barrichello[5]. Sezon okazał się dla Ferrari równie udany co poprzedni. Schumacher wygrał 9 z 17 wyścigów (wyrównując rekord Nigela Mansella z 1992 roku oraz swój z lat 1995 oraz 2000) i zapewnił sobie swój czwarty tytuł podczas Grand Prix Węgier, na cztery wyścigi przed zakończeniem sezonu[6]; Ferrari triumfowało także w klasyfikacji konstruktorów, z przewagą 77 punktów nad drugim McLarenem. Barrichello natomiast nie zdołał wygrać ani jednego wyścigu i ukończył sezon na trzecim miejscu, za Davidem Coulthardem[7]. Schumacher po zakończeniu sezonu był kierowcą z największą liczbą punktów (801) i zwycięstw (53) w historii Formuły 1[6].
Samochód zdobył nagrodę dla najlepszego samochodu wyścigowego roku 2001, przyznawaną przez Autosport.
Ze względu na obawy Ferrari o niezawodność nowego F2002[8], włoski zespół wystawił model F2001 również w trzech pierwszych Grand Prix sezonu 2002 (w Grand Prix Brazylii tylko dla Rubensa Barrichello). Schumacher wygrał jeszcze Grand Prix Australii 2002 i było to ostatnie zwycięstwo modelu F2001[1].
Legenda oznaczeń w tabelach wyników
Wyświetl szablon na nowej stronie
|
| Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
| Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
| Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
| Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
| Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
| Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
| Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
| Nie prekwalifikował się (NPK)
|
| Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
| Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
| Wykluczony (WYK/EX)
|
| Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
| Kontuzjowany (K/INJ)
|
| Wyścig odwołany (OD/C)
|
| Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
| Nie przybył (NP/DNA)
|
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
| Nie został zgłoszony (–)
|
| Pogrubienie
|
Start z pole position
|
| Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
| †
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
| *
|
Sezon w trakcie
|
| 1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
| Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Przypisy
Linki zewnętrzne
