Federalny Sąd Pracy (Bundesarbeitsgericht, BAG) – najwyższa instancja wyspecjalizowanego sądownictwa pracy w Niemczech. Jest razem z Federalnym Trybunałem Sprawiedliwości, Federalnym Sądem Administracyjnym, Federalnym Sądem Socjalnym i Federalnym Trybunałem Finansowym jednym z pięciu najwyższych niemieckich sądów.

Federalny Sąd Pracy działa na mocy ustawy o sądach pracy z 1979 r. (Arbeitsgerichtsgesetz) i ma siedzibę w Erfurcie. Od 1 marca 2005 sądem kieruje Ingrid Schmidt.

W dziesięciu senatach orzeka 34 sędziów. Ponadto w sądzie działa ponad stu współpracowników niebędących sędziami, w tym przeciętnie 11 współpracowników naukowych (listopad 2005).

We wszystkich sprawach orzeka senat obsadzony trzema sędziami zawodowymi i po jednym sędzim honorowym wybranym spośród kandydatur przedstawionych z jednej strony przez związki zawodowe, z drugiej – przez organizacje pracodawców. Właściwość każdego senatu wynika z wewnętrznego planu przydziału spraw.

Federalny Sąd Pracy rozpoczął działalność w kwietniu 1954 w Kassel. W toku przemian związanych ze zjednoczeniem Niemiec Niezależna Komisja ds. Ustroju Federalnego postanowiła w maju 1992 o przeniesieniu sądu do Turyngii. W roku 1993 wskazano stolicę Turyngii, Erfurt jako jego siedzibę. Projekt nowej siedziby stworzyła Gesine Weinmiller, a budowę wykonano w latach 1996–1999. Za urządzenie pobliskiego parku odpowiadał Dieter Kienast. 22 listopada 1999 sąd wznowił działalność w Erfurcie.

• Hans Carl Nipperdey (1954–1963)
• Gerhard Maria Müller (1963–1981)
• Otto Rudolf Kissel (1981–1994)
• Thomas Dieterich (1994–1999)
• Hellmut Wißmann (1999–2005)
• Ingrid Schmidt (2005-dziś)

• Hartmut Oetker, Ulrich Preis, Volker Rieble: Festschrift 50 Jahre Bundesarbeitsgericht, Verlag C. H. Beck, Monachium 2004, ISBN 3-406-51533-9.

• Strona Federalnego Sądu Pracy