Motyl o krępej budowy ciele[6] i rozpiętości skrzydeł sięgającej od 38 do 43 mm[1]. Głowa jest zaopatrzona w nieowłosione oczy złożone, krótkie głaszczki i uwstecznioną ssawkę, natomiast pozbawiona jest przyoczek. Czułki osiągają niemal połowę długości przedniego skrzydła i wykazują dymorfizm płciowy w budowie, będąc szczeciniastymi u samicy, zaś grzebykowatymi u samca. Tułów jest szeroki, wyposażony w krótko owłosione tegule. Skrzydło przedniej pary osiąga od 17 do 20 mm długości[6] i ma brunatnoszare tło, przyciemnione w części nasadowej i zewnętrznej, zaś białawo rozjaśnione w zewnętrznym fragmencie pola środkowego. Przepaska wewnętrzna jest czarna, ukośnie odgięta ku nasadzie skrzydła. Przepaska zewnętrzna jest do niej równoległa na prawie całym przebiegu. Plamka półksiężycowata na żyłce poprzecznej jest biaława, co odróżnia ten gatunek od podobnej dąbrówki chaonii oraz dobrze widoczna, co odróżnia go od dąbrówki dodony[1][6]. Barwa strzępiny jest szara z ciemnym nakrapianiem. Na tylnej krawędzi przedniego skrzydła leży trójkątny ząbek z włosowatych łusek[6]. Tylne skrzydło może mieć tło od białawego przez jasnoszare po szarobrązowe[1][6].
Gąsienica charakteryzuje się ubarwieniem zielonym z parą żółtych lub żółtopomarańczowych prążków biegnących bokami ciała[7].
Ekologia i występowanie
Owad ten zasiedla dąbrowy, rzadziej inne lasy liściaste, parki i nasadzenia przydrożne, ale zawsze z udziałem dębów[1][7]. Gąsienice są foliofagami żerującymi na liściach dębów, a rzadko buków[4][1]. Preferują drzewa młode[1]. Okres lotu motyli trwa od końca maja do lipca, zaś okres żerowania gąsienic od lipca do września. Wyrośnięta gąsienica konstruuje oprzęd w wierzchniej warstwie gleby i tam się przepoczwarcza. Zimowanie odbywa się w stadium poczwarki, niekiedy kilkukrotnie[1][2]. Owady dorosłe nie pobierają pokarmu i są aktywne nocą[6].
↑ abcdefgEdward Sołtys: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyt 47-50. Notodontidae, Thaumetopoeidae, Thyatriridae, Drepanidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1965. Brak numerów stron w książce
02(js).jpg)
