Motyle o krępym, zwykle obficie owłosionym ciele. Głowa najczęściej o zredukowanej ssawce i krótkich głaszczkach. Czułki u samców grzebykowate, u samic piłkowane, ząbkowane lub grzebykowate, ale o krótszych niż u samców ząbkach[2]. Na goleniach występują ostrogi, których zesklerotyzowane wierzchołki mają piłkowane krawędzie. Zatułów z narządami bębenkowymi uformowanymi przez silnie wklęśniętą grzbietową część epimeronuzapiersia. Błona bębenkowa zwrócona jest brzusznie, a na pierwszym segmencie odwłoka brak zakrywającego ów narząd kapturka. U samic ósmy segment odwłoka u ma częściowo błoniaste pleura, a błona pomiędzy brodawkami analnymi a ostiumtorebki kopulacyjnej zaopatrzona jest w region gruczołowy. Samce mają na wierzchołku odwłoka kępkę długich, włosowatych łusek o piłkowanych lub prostych wierzchołkach[3].
Gąsienice z 4–5 parami posuwek[2], wyposażonych w pojedynczy rząd haczyków[3]. Część gatunków ma na grzbiecie mięsiste garby, czasem duże i ostro zakończone. Inne mają odwłoki zakończone długimi widełkami[2]. Krawędzie tnące żuwaczek mają gładkie[3]. Poczwarki są walcowate, z tyłu zwężone, często z dobrze rozwiniętym kremastrem[2].
Biologia i występowanie
W Polsce występuje 36 gatunków[4] (zobacz: garbatkowate Polski). Zasiedlają głównie lasy, rzadziej parki czy ogrody. Gąsienice żerują na drzewach i krzewach liściastych. U korowódkowatych dzień spędzają we wspólnych oprzędach, a nocą wyruszają na żer. Owady dorosłe są aktywne nocą, chętnie przylatują do światła[2].
Taksonomia
Na podstawie morfologicznej analizy filogenetycznej J.S. Miller wyróżnił 9 monofiletycznych podrodzin garbatkowatych[3]:
↑ abcdeEdward Sołtys: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVII Motyle – Lepidoptera, zeszyt 47-50. Sówki – Notodontidae, Thaumetopoeidae, Thyatriridae, Drepanidae. Warszawa: PWN, Polski Związek Entomologiczny, 1965. Brak numerów stron w książce
