od 2023-07 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł, → poszerzyć o istotne informacje. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Dwanaście prac Asteriksa (ang.The Twelve Tasks of Asterix, fr.Les Douze Travaux d'Astérix) – francuskifilm animowany, opowiadający o kolejnych, trzecich już przeniesionych na ekran, przygodach dwóch dzielnych Galów – Asteriksa i Obeliksa. Jeden z dwóch filmów animowanych, obok Asterix i Kleopatra, zrealizowanych osobiście przez autorów komiksu René Goscinnego i Alberta Uderzo, aczkolwiek jest to pierwszy, którego fabuła nie jest oparta na żadnym z komiksów o Asteriksie. Film zawiera oryginalną historię, humor i nowe postacie.
Film stanowi alternatywną rzeczywistość względem serii komiksów. Rzymianie nie są świadomi istnienia Magicznego Napoju druida Panoramiksa, świat jest o wiele bardziej absurdalny, napchany fantastycznymi elementami (duchy, mówiące szkielety, rzymscy bogowie, podczas gdy w komiksach i innych filmach praktycznie jedynym nadprzyrodzonym elementem była magiczna mikstura), a w przeciwieństwie do trzymającego się wiernie historii komiksu, zakończenie filmu oferuje alternatywny i o wiele bardziej abstrakcyjny przebieg wydarzeń.
Fabuła
Po kolejnej porażce wojsk rzymskich w walce z buntowniczą wioską w głowach senatorów pojawia się myśl, że niezmordowani Galowie są bogami. Juliusz Cezar, chcąc udowodnić, iż są w błędzie, udaje się na spotkaniem z wodzem osady i proponuje układ: jeśli wykonają 12 prac (na wzór prac Herkulesa), które w mniemaniu Cezara są zdolni wykonać tylko bogowie, Rzym się ukorzy. W przeciwnym razie wszyscy Galowie zostaną niewolnikami. Wódz przyjmuje wyzwanie, przez co spotyka się z krytyką i oburzeniem ze strony druida Panoramiksa. Asteriks jako najsprytniejszy w osadzie i Obeliks jako najsilniejszy zostają wyznaczeni do zadania i wraz z notującym ich postępowania Rzymianinem Gajuszem Popusem – najbardziej zaufanym człowiekiem Cezara – ruszają w drogę.
Cezar poddaje się i oddaje wodzowi Galów swoje laury, przyznając mieszkańcom osady wyższość. Galowie pozwalają Cezarowi wraz z Kleopatrą wieść prosty żywot prostego ogrodnika z dala od niebezpieczeństw władzy. Popus za swe usługi zostaje wysłany na Wyspę Rozkoszy, a Asteriks wyjaśnia Obeliksowi w czasie finałowego bankietu, że to, co właśnie miało miejsce, to tylko film animowany i że w nim wszystko może się zdarzyć. Obeliks zdając sobie z tego sprawę postanawia to wykorzystać. W wyniku tego znika wraz z dzikiem i przenosi się na Wyspę Rozkoszy.
Henri Labussière – portier Domu Który Czyni Szalonym
Gérard Hernandez –
czcigodny ze szczytu,
doradca
Georges Atlas –
zjawa centuriona,
Tenautomatiks,
Mars
Odette Laure – urzędniczka w Domu Który Czyni Szalonym
Jacques Hilling –
trener cyrku,
dekurion
Henri Poirier – centurion
Claude Bertrand – doradca cesarski #2
Monique Thubert – Afrodyta
Pierre Tchernia – narrator
Nicole Nervil – Dobromina
Pascal Mazzotti – doradca cesarski #1
Jean Stout – papuga
Caroline Clerc
Gisèle Grimm
Nicole Jonesco
Mary Mongourdin
Odniesienia w kulturze popularnej
Misja poboczna w dodatku Krew i wino do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon nawiązuje do ósmej pracy. Geralt, tak jak Asteriks i Obeliks, musi zdobyć zaświadczenie A38, które jest konieczne do pozytywnego załatwienia sprawy. Innymi punktami wspólnymi są jałowe dyskusje urzędników i niechęć do obsłużenia klienta, konieczność biegania od jednego biura do drugiego i położenie okienka nr 1, które znajduje się na prawo od drzwi wejściowych do budynku[2].
