PROFILPELAJAR.COM

Dobropole Gryfińskie
	wieś
	; Zabudowa wsi
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	gryfiński
Gmina	Stare Czarnowo
Wysokość	85 - 103 m n.p.m.
Liczba ludności (2022)	172
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	74-106
Tablice rejestracyjne	ZGR
SIMC	0783150
	Położenie na mapie gminy Stare Czarnowo Dobropole Gryfińskie
	Położenie na mapie Polski Dobropole Gryfińskie
	Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Dobropole Gryfińskie
	Położenie na mapie powiatu gryfińskiego Dobropole Gryfińskie
	53°18′08″N 14°44′50″E/53,302222 14,747222
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dobropole Gryfińskie – (do 1945 niem. Dobberphul), wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie gryfińskim, w gminie Stare Czarnowo. Wieś leży przy lokalnej drodze, w niewielkiej odległości od drogi wojewódzkiej nr 120 łączącej Kartno z Kobylanką i drogą do Szczecina Śmierdnicy (DW119). Sąsiaduje z miejscowością Glinna, oddaloną o 6,5 km oraz Starym Czarnowem (4 km). W otoczeniu wsi znajduje się Puszcza Bukowa. W pobliżu kościoła znajduje się kilkanaście budynków ryglowych i szachulcowych. Na północnym skrzyżowaniu znajduje się słupek kamienny z 1892 r. oraz drewniany przydrożny krzyż. W pobliżu wsi znajduje się staw, który jest obramowany szpalerem topolowym. Na południu Dobropola Gryfińskiego rozciąga się rozległa panorama Równiny Pyrzyckiej i Wełtyńskiej^[4]. Założenie przestrzenne wsi to owalnica.

Sołectwo Dobropole Gryfińskie

Obszar działania sołectwa obejmuje miejscowość: Dobropole Gryfińskie i Sosnówko.

Pochodzenie nazwy

Nazwa wsi pochodzi od dobre pole czyli niezadrzewione, nadające się do uprawy w odróżnieniu od okolicznych lasów – „Dobropole”^[4], niem. Dobberphul.

Historia

Dobropole Gryfińskie (dawniej Dobropole, niem. Dobberphul) zostało zaprojektowane jako typowa pomorska wieś owalnica. Przed 1255 rokiem została przyłączona pod sprawowanie klasztoru w Kołbaczu i po reformacji należała do jego urzędu. W 1786 roku struktura własnościowa wsi wyglądała następująco: siedmiu chłopów, sześciu chałupników i jeden Büdner. We wsi znajdowała się również szkoła i kościół, którego ruiny istnieją do dziś. W 1840 roku mieszkało tu 284 mieszkańców, w roku 1864 było ich już 451. Powierzchnia miejscowości wynosiła ok. 63 900 arów i miała 51 budynków mieszkalnych. W 1874 roku Dobberphul zostało przyłączone do dzielnicy Mühlenbeck (dziś to Śmierdnica) i pozostało w niej do 1945 roku. W roku 1910 mieszkało tu 274 osób. Populacja w 1925 roku wynosiła 227, w 1933 roku wzrosła do 264 i 267 osób w roku 1939. Do 1945 roku Dobberphul należało do okręgu Greifenhagen w okręgu administracyjnym Szczecina w pruskiej prowincji Pomorze.

Po zakończeniu II wojny światowej miejscowość znalazła się pod polską administracją i otrzymała nazwę Dobropole, która występowała aż pięć razy w województwie zachodniopomorskim, dlatego zmieniono nazwę ponownie, na Dobropole Gryfińskie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Kościół

Budynek Kościoła

Zabytkowy kościół Podwyższenia Krzyża^[5] jest kościołem kamienno-ceglanym, zamknięty 5-boczną apsydą. Posiada wieżę dwukondygnacyjną z cegły. Stoi na podwyższonym wzniesienu otoczonym murem z kamieni polnych^[4]. Dzisiejszy kościół został zbudowany w 1862/1863, poprzedni kościół został prawdopodobnie zniszczony przez pożar. Nawy zbudowano na rogach i krawędziach z przetworzonych kamieni granitowych. W obszarze pomiędzy użyto nieprzetworzonych głazów. Okna i górne piętra wieży zostały zbudowane z cegieł. Kościół protestancki został wywłaszczony po 1945 r. na rzecz Kościoła katolickiego, który go konsekruje i używa do dziś jako kościół filialny.

Kościół wraz z terenem dawnego cmentarza przykościelnego oraz kamiennym murem cmentarnym decyzją Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie z dnia 19.04.2023 r. został wpisany do rejestru zabytków woj. zachodniopomorskiego pod nr A-2045.

Parafia

Przed 1945 r. Dobberphul (obecnie Dobropole Gryfińskie) było własną parafią, z populacją protestancką, która należała do kościoła filialnego parafii Pruskiej Neumark (obecnie Stare Czarnowo). Znajdowała się na obszarze dekanatu Kolbatz (obecnie Kołbacz) w zachodniej części kościelnej prowincji Pomorza, Kościoła Związku Staropruskiego. W 1940, parafia Dobberphul miała 270 parafian. Ostatnim niemieckim duchownym był pastor Emil Priewe.

Współcześnie populacja Dobropola ma głównie charakter katolicki. Wieś należy – jak przed 1945 r. – do kościoła filialnego parafii Stare Czarnowo, w dekanacie Kołbacz, archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej Kościoła katolickiego w Polsce. Mieszkający tutaj protestanccy członkowie kościoła należą do kościoła Trójcy w Szczecinie w diecezji wrocławskiej Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Polsce.

Przyroda

Polana Dobropolska

Bezleśna przestrzeń wokół wsi Dobropole Gryfińskie. Na południu otwarta stromymi stokami na przestrzeni ok. 0,3 km a pozostałe 8 km jej obwodu otaczają (południowy wschód) partie lasów Puszczy Bukowej. Leży na obniżającym się już ku wschodowi głównym paśmie Wzgórz Bukowych (wys. ok. 60 m n.p.m.), stanowiącym niemal wyrównaną płaszczyznę pochyloną z lekka ku wsch. i płd.-wsch. Przeważają pola uprawne i sady, na płd. mokradła i torfowiska. Wzdłuż płd.-wsch. krańca polany biegnie z płd.-zach. na płn.-wsch. aleja wysadzana starodrzewem. Droga Dobropolska i asfaltowana droga do Starego Czarnowa po granicę lasów wysadzane drzewami owocowymi – niem. Dobberphuler Feld.

Potok Dobropolski

Mierzący ok. 5 km strumień wypływający ze wschodniej części Wielkiego Moczaru, płynie na południe skrajem puszczy, tuż przy Polanie Dobropolskiej i malowniczą dolinką przez uroczysko Kamieńce a potem wśród pól pozostawiając las Budy po lewej, przecina mokradła pozostałe po zarastającym jezioro Krzekno Małe i wpada do Krzekny z jej lewego brzegu powyżej mokradeł po dawnym jeziorze Krzekno Wielkie.

Źródło Dobropolskie

Wywierzysko w korycie Potoku Kłobuckiego w zakolu Drogi Bieszczadzkiej, która obiega je od północy, w odległości ok. 0,5 km na płd.-wsch. od południowej granicy rezerwatu Buczynowe Wąwozy.

Lwia Paszcza

Pod nazwą Lwia Paszcza znane są dwa źródła obudowane niegdyś i opatrzone żeliwnym odlewem lwiej paszczy, z której wypływała woda. W obu wypadkach odlewy nie dotrwały do dziś. Jedno ze źródeł znajduje się w dolinie Kłobuckiego Potoku w Leśnictwie Osetno (tzw. Źródło Dobropolskie), drugie w dolinie Lisiego Potoku w leśnictwie Śmierdnica (tzw. Źródło Gene).

Turystyka

Przez miejscowość przebiega żółty Szlak Buczynowych Wąwozów i zielony Szlak im. Bolesława Czwójdzińskiego.

Literatura

Herbert Kämper: niem. Kein besonderes Ziel für Touristen. Das Dorf Dobberphul im Kreis Greifenhagen. In: Die Pommersche Zeitung, (pol. "Nie ma specjalnego miejsca dla turystów. Wieś Dobropole w powiecie Gryfińskim. W gazecie „Die Pomersche Zeitung”", Wydanie 13/2011, s. 6.