Ten artykuł dotyczy amerykańskiego łyżwiarza figurowego. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

David Jenkins

David Jenkins (1956)
Reprezentacja	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1936 Akron
Konkurencja	Soliści
Trener	Edi Scholdan[1]
Klub	Broadmoor SC
Zakończenie kariery	1960
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Squaw Valley 1960 łyżwiarstwo figurowe (soliści) brąz Cortina d’Ampezzo 1956 łyżwiarstwo figurowe (soliści) Mistrzostwa świata złoto Colorado Springs 1957 soliści złoto Paryż 1958 soliści złoto Colorado Springs 1959 soliści brąz Wiedeń 1955 soliści brąz Garmisch-Partenkirchen 1956 soliści Mistrzostwa Ameryki Północnej złoto Rochester 1957 soliści srebro Regina 1955 soliści
Multimedia w Wikimedia Commons

David Wilkinson Jenkins (ur. 29 czerwca 1936 w Akron^[2]) – amerykański łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Mistrz olimpijski ze Squaw Valley (1960)^[3], brązowy medalista olimpijski z Cortina d’Ampezzo (1956)^[4], trzykrotny mistrz świata (1957–1959), mistrz Ameryki Północnej (1957) oraz czterokrotny mistrz Stanów Zjednoczonych (1957–1960). Po zakończeniu kariery amatorskiej w 1960 roku występował w rewii łyżwiarskiej Ice Follies, a następnie został lekarzem internistą^[2] i gastroenterologiem^[1].

W 1957 roku skoczył na treningu potrójnego axla, 21 lat przed pierwszym oficjalnym wykonaniem tego skoku podczas zawodów^[5].

David Jenkins rozpoczął naukę jazdy na łyżwach ze względu na swoje starsze rodzeństwo^[5]. Jego siostra nie chciała być solistką, dlatego w konkurencji par tanecznych i sportowych jeździła z bratem Hayesem Alanem, zaś David jako najmłodszy z rodzeństwa uczył się jazdy samodzielnie^[5]. Ich siostra zrezygnowała z łyżwiarstwa figurowego, gdy rozpoczęła naukę w college’u^[5].

Bracia Jenkins rozpoczęli regularne treningi łyżwiarstwa, jednak w 1952 roku ich ojciec stracił pracę co oznaczało dla nich koniec przygody z łyżwiarstwem^[5]. Z pomocą przyszedł im klub łyżwiarski Broadmoor, który latem tego samego roku zaproponował im przyjazd do Colorado Springs i bezpłatne treningi oraz możliwość darmowej jazdy na ich lokalnym lodowisku^[5]. W tym czasie fundacja El Pomar przyznała im stypendia co pozwoliło im na utrzymanie i kontynuowanie kariery^[5]. Braci Jenkins wspierała w tym czasie matka, zaś ojciec po problemach z kolejnymi pracami został alkoholikiem^[5].

David Jenkins rywalizował w konkurencji solistów równocześnie ze starszym bratem Hayesem Alanem, któremu ustępował na podium zdobywając brązowe medale na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1956 w Cortinie d’Ampezzo oraz na mistrzostwach świata w 1955 i 1956 roku (Hayes Alan wygrywał te zawody). Po zakończeniu kariery amatorskiej przez brata, David został liderem konkurencji i zdobył trzy tytuły mistrza świata w 1957, 1958 i 1959 roku, a swoją karierę amatorską ukoronował zdobyciem złotego medalu na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1960 w Squaw Valley.

W trakcie całej kariery zarówno David jak i Hayes byli trenowani przez Ediego Scholdana, który zginął w katastrofie lotniczej w drodze na mistrzostwa świata 1961^[5].

Podczas kariery profesjonalnej występował w rewii łyżwiarskiej Ice Follies. Jeszcze w trakcie kariery amatorskiej studiował medycynę na Case Western Reserve Medical School. Po zakończeniu kariery łyżwiarskiej praktykował jako internista, a następnie został gastroenterologiem^[1]. Był jednym z lekarzy Briana Boitano i Scotta Hamiltona w reprezentacji Stanów Zjednoczonych na mistrzostwach świata 1983^[5].

Ma starszą siostrę oraz starszego brata, łyżwiarza figurowego Hayesa Alana Jenkinsa, mistrza olimpijskiego 1956, który poślubił Carol Heiss, mistrzynię olimpijską 1960 w konkurencji solistek^[1]. Ma żonę i dzieci^[5].

• Światowa Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1976^[6]
• Amerykańska Galeria Sławy Łyżwiarstwa Figurowego – 1976^[7]

• Sports Reference – David Jenkins. Sports Reference. [dostęp 2020-06-29]. (ang.).