Brian Joubert (ur. 20 września 1984 w Poitiers) – francuski łyżwiarz figurowy, startujący w konkurencji solistów. Uczestnik igrzysk olimpijskich (2002, 2006, 2010, 2014), mistrz świata (2007), trzykrotny mistrz Europy (2004, 2007, 2009), zwycięzca finału Grand Prix (2006) oraz 8-krotny mistrz Francji. Zakończył karierę amatorską 14 lutego 2014 roku i rozpoczął karierę trenera łyżwiarskiego[1].
Życie prywatne
Brian Joubert, syn Jean-Michela i Raymonde Joubert, urodził się w Poitiers w 1984 roku. Poważnie zachorował mając 11 miesięcy. Lekarze byli zmuszeni usunąć mu nerkę. Łyżwiarstwo figurowe zaczął trenować pod wpływem sióstr w wieku 4 lat. Próbował zająć się hokejem na lodzie, ale mając 6 lat stwierdził, że woli skakać. W pierwszych zawodach wziął udział mając 5 lat.
W 2004 roku było głośno o jego związku z miss Francji Laetitią Bléger. Modelka w jednym z wywiadów oświadczyła, że Joubert spotykał się z nią, żeby ukryć, że jest homoseksualistą. Łyżwiarz wniósł oskarżenie do sądu. Zgodnie z wyrokiem Bléger i magazyn wypłacili mu odszkodowanie w wysokości 17 tysięcy euro.
W latach 2005–2009 spotykał się z mistrzynią Włoch Valentiną Marchei. Pojawiały się plany wspólnego występu na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver. Para zdecydowała się na rozstanie w styczniu 2009, najprawdopodobniej związane to było z ich karierami sportowymi[potrzebny przypis]
Trzykrotnie wziął udział we francuskiej edycji programu „Fort Boyard” (2004, 2007, 2008). Został sponsorem fundacji na rzecz dzieci z zespołem Williamsa. 13 marca 2006 wydano biografię Jouberta „Le feu sur la glace” (fr. "Ogień Na Lodzie").
Technika i choreografia
Brian Joubert znany jest z żywiołowości, ciekawych choreografii i wykonywania perfekcyjnie pewnych elementów, zwłaszcza skoków. Do słynnych należą skoki poczwórne: Salchow i Toeloop. Do historii przeszedł program dowolny z sezonu 2006/07, w którym wykonywał 3 skoki poczwórne. Często podkreśla, że są dla niego bardzo ważne, nowy system nie gwarantuje za nie lepszych ocen, ale świadczą o poziomie prezentowanym przez łyżwiarza. Do elity solistów zalicza się m.in. dzięki kombinacji skoków 4-2 (np. poczwórny Toeloop – podwójny Toeloop). Jego skoczność przejawia się w również w niezwykle mocnych, silnych i wyrazistych skokach jak potrójny Lutz czy death-drop (skok do piruetu przez Axla). Z kolei żywiołowość to przede wszystkim bogate w trudne figury i elementy sekwencje kroków.
Jego słabą strona są na pewno piruety, za które często jest krytykowany. Podjęcie współpracy z Lucinda Ruth w sezonie 2005/06, miało na celu zniwelowanie niedoskonałości łyżwiarza. Niejednokrotnie przyczyną przegranej Jouberta była również pewność siebie. Podczas Mistrzostw Świata 2009 w Los Angeles, zaliczanych do największych porażek łyżwiarza, był o krok od wygranej. Przed występem podkreślał, że zamierza wygrać, a zapewni mu to bogactwo elementów, z których słynie. Po programie krótkim prowadził. Podczas programu dowolnego dopuścił się dwóch błędów, w tym jednego poważnego, na stosunkowo łatwym dla siebie podwójnym Axlu. W ten sposób ominęło go nie tylko złoto i srebro.
Joubert jest charyzmatyczny i chimeryczny. Zarówno programy dowolne, jak i obowiązkowe przykuwają uwagę. Wyróżniają się spośród innych, prezentowanych na zawodach poprzez muzykę, kombinacje, szybkość czy wyszukane elementy. Jako podkłady wykorzystuje znane ścieżki dźwiękowe, nieraz pochodzące z filmów (np. Matrix, Requiem dla snu) czy typowo klubowe utwory. Joubert lubi zmieniać zdanie co do choreografii. Znana jest historia sprzed Mistrzostw Europy 2009, gdy na 2 tygodnie przed zawodami postanowił wykorzystać inną muzykę w programie krótkim, a co za tym idzie, także choreografię.
Osiągnięcia
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne:
