Budynek bankowy przy Alejach Marcinkowskiego 12 w Poznaniu

Budynek bankowy przy Alejach Marcinkowskiego 12 w Poznaniu
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

Aleje Marcinkowskiego 12, Poznań

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

neoklasycyzm

Architekt

Julius Habicht

Inwestor

Bank Rzeszy

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1911

Ukończenie budowy

1913

Ważniejsze przebudowy

lata 50. XX w.

Pierwszy właściciel

Bank Rzeszy

Kolejni właściciele

Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa

Obecny właściciel

Narodowy Bank Polski

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek bankowy przy Alejach Marcinkowskiego 12 w Poznaniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Budynek bankowy przy Alejach Marcinkowskiego 12 w Poznaniu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Budynek bankowy przy Alejach Marcinkowskiego 12 w Poznaniu”
Ziemia52°24′26,2″N 16°55′45,2″E/52,407278 16,929222
Multimedia w Wikimedia Commons

Budynek bankowy przy Alejach Marcinkowskiego 12 w Poznaniu – reprezentacyjny budynek bankowy zlokalizowany w Poznaniu przy Alejach Marcinkowskiego 12.

Historia

Tablica pamiątkowa Krzysztofa Komedy-Trzcińskiego

Obiekt wzniesiono dla Banku Rzeszy[1] w latach 1911–1913 (lub 1912[1][2]) według projektu Juliusa Habichta, niemieckiego architekta specjalizującego się w monumentalnej architekturze publicznej, w tym bankowej (zaprojektował on około 90 siedzib tego banku na terenie całych Niemiec). Wybujałą formę niemieckiej siedziby bankowej zdeterminowało sąsiedztwo polskich budowli zlokalizowanych obok, a świadczących o sile polskiego biznesu: Hotelu Francuskiego z Bankiem Kwilecki, Potocki i Spółka oraz Hotelu Bazar. Architekt zaprojektował więc obiekt stylowo surowy, klasyczny, oszczędny w detalu (jońskie pilastry w wielkim porządku), z wysokim kalenicowym dachem. Portal wejściowy ujęto doryckimi kolumnami. Dodatkowo skorzystano z klasycznych zdobień: meandru i masek na belkowaniu, co było zgodne z tendencjami urzędowymi architektury pruskiej drugiej dekady XX wieku[3].

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 gmach zajęła Polska Krajowa Kasa Pożyczkowa, a od 1924 Bank Polski[4]. Budynek nie został poważnie uszkodzony w czasie II wojny światowej, jednak w latach 50. XX wieku przebudowano go według koncepcji Stefana Zieleśkiewicza (usunięto stromy dach i zamieniono go na płaski, dodano jedną kondygnację i sterczyny-obeliski)[3]. Przebudowa ta, według Marcina Libickiego, nie spowodowała utraty charakteru architektury obiektu[2]. Oryginalna jest sala bankowa wsparta na filarach i hol wejściowy[1].

W latach 1952–1956 mieszkał tu kompozytor i pianista jazzowy, Krzysztof Komeda-Trzciński[5], o czym świadczy stosowna tablica pamiątkowa[6].

Obecnie właścicielem budynku jest Narodowy Bank Polski[7].

Przypisy

  1. ↑ a b c Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, Janusz Pazder (oprac.), Jerzy Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 175, ISBN 83-87847-92-5, OCLC 830535344.
  2. ↑ a b Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wyd. „Gazeta Handlowa”, 1997, s. 144, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402.
  3. ↑ a b Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Hanna Grzeszczuk-Brendel, Poznań: Wydawnictwo Miejskie Poznań, 2008, s. 189, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  4. ↑ Po fyrtlach Poznania, Po fyrtlach Poznania 79a – Aleje Marcinkowskiego
  5. ↑ Polska Niezwykła, Poznań. Budynek przy Al. Marcinkowskiego 12
  6. ↑ napis na tablicy in situ
  7. ↑ Narodowy Bank Polski, Oddziały okręgowe NBP
Zabudowa Alei Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Pierzeja wschodnia (od północy)
Pierzeja zachodnia (od północy)
W osi Alei (od północy)