Według autorów „Polskich Sił Zbrojnych” oraz Stanisława Truszkowskiego w mobilizacji powszechnej na terenie OK VI utworzono dowództwo Tarnopolskiej Półbrygady ON, któremu podporządkowane zostały bataliony ON: Sokalski, Tarnopolski i Złoczowski. 19 września nastąpiła reorganizacja i wzmocnienie Sokalskiego batalionu ON o kompanię ckm w składzie 3 ckm i armaty ppanc. ppor. Leona Kamensa. Tego dnia batalion liczył 17 oficerów i 382 szeregowych[1].
Sokalski batalion ON w kampanii wrześniowej
W trakcie obrony Lwowa, od 13 września batalion wszedł w skład odcinka północno-zachodniego „Góra Stracenia” sektora zachodniego pod dowództwem ppłk Stanisława Kalkista Brzezińskiego. Od 19 września uzupełniony osobowo i dozbrojony batalion wszedł w skład pułku piechoty „Góra Stracenia” ppłk Stanisława Kalkista Brzezińskiego jako jego II batalion. 19 września po południu prowadził natarcie w kierunku cmentarza kleparowskiego[2].
KazimierzK.PindelKazimierzK., Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC69279234. Brak numerów stron w książce
Polskie Siły Zbrojne w II wojnie światowej, tom I, Kampania wrześniowa 1939, cz. 1, Polityczne i wojskowe położenie Polski przed wojną, Londyn 1961.
Stanisław Truszkowski, Z dziejów formacji Obrony Narodowej w siłach zbrojnych II Rzeczypospolitej, Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 3/4 z 1969 i nr 1 z 1970.
Andrzej Wesołowski (red.): Obrona Lwowa 1939 tom 1: Dokumenty 1-16 września. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2018. ISBN 978-83-63374-64-8.
Andrzej Wesołowski (red.): Obrona Lwowa 1939 tom 2: Dokumenty 17-22 września. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon, 2018. ISBN 978-83-63374-65-5.
Jerzy S. Wojciechowski: 40 Pułk Piechoty „Dzieci Lwowskich”. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 168. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2007. ISBN 978-83-88773-90-7.
