W kampanii wrześniowej walczył w składzie 20 Dywizji PiechotyArmii „Modlin”. W dniach 1–3 września przydzielony do 78 pułku piechoty w I rzucie obrony dywizji zajmował odcinek od wzg. 181,1 do Cegielni Lewickiej[1]. tam uczestniczył w bitwie pod Mławą, W dniu 1 września pozycje batalionu były ostrzeliwane przez artylerię niemiecką, na przedpolu stwierdzono patrole niemieckie[2] Przed wieczorem przez pozycje batalionu przeszedł z reduty Działdowo I Mazurski batalion ON, a przed północą 5 batalion strzelców zdążające do odwodu dywizji. . 2 września pluton zwiadu II mazurskiego batalionów ON stoczył walkę z niemieckim oddziałem rozpoznawczym w lasach nadleśnictwa Dwukoły, wsparł walkę plutonu kawalerii dywizyjnej 20 DP i wspólnie rozbili niemiecki pododdział rozpoznawczy. Przed wieczorem na pozycje batalionu ON „Mazury II“ wyszło natarcie niemieckiej piechoty, które załamano w ogniu broni maszynowej i artylerii odcinka[3]. 3 września do godz. 15.00 na pozycjach zajmowanych przez batalion panował względny spokój. Po czym stanowiska batalionu znalazły się po ostrzałem niemieckiej artylerii i broni maszynowej, po czym na pododcinek 3 kompanii wyszło natarcie niemieckiej piechoty z lasów iłowskich. Natarcie odparto w ogniu broni maszynowej i artylerii. Po południu pozycje batalionu były bombardowane przez niemieckie lotnictwo oraz ostrzelane przez niemiecką broń maszynową. W późnych godzinach wieczornych na rozkaz dowództwa Armii „Modlin”, 20 DP miała odejść na pozycję opóźniania w rejonie Opinogóra-Szulmierz-Przasnysz. Dowódca 78 pp otrzymał rozkaz o odwrocie w nocy 3/4 września, pułk miał wycofać się dwoma drogami polnymi na Glinojeck do Wyszyn Kościelnych, po czym dołączyć do kolumny głównej 20 DP i w jej składzie dalej maszerować dalej[4].
Odwrót na linię rzeki Wisły i Narwi
Od nocy 3/4 września do godz. 10.00 4 września 2 kompania osłaniała odwrót na pozycji pośredniej na wzgórzach w pobliżu wsi Studzieniec. Wówczas 2 kompania podlegała dowódcy 1 batalionu km i br. tow. mjr. Wacławowi Kuczaj-Kuczajowskiemu[5]. 4 września o świcie batalion na rozkaz dowódcy 78 pp zszedł z zajmowanych dotychczas stanowisk obronnych zbierał się na szosie Turza Mała-Mława w głębi lasu, pod osłoną wyznaczonych drużyn z bronią maszynową. O godz. 7.00 mławski batalion podjął marsz odwrotowy przez Mławę w kierunku na Strzegowo przez Bogurzyn, Kowalewko, Mdzewo z zadaniem dotarcia do lasów opinogórskich. 2 kompania przed zejściem z wyznaczonych stanowisk nie była atakowana przez piechotę niemiecką, ale znalazła się pod ostrzałem artyleryjskim. Podczas odwrotu zagubił się ranny dowódca batalionu kpt. Józef Kiernożycki, dowodzenie batalionem przejął kpt. Feliks Dąbecki[6]. W rejonie Kowalewka batalion został zaatakowany przez lotnictwo niemieckie, gdzie poniósł bardzo duże straty osobowe poległo około 20 żołnierzy wielu było rannych. Następnie II Mazurski batalion ON maszerował w szykach luźnych przez Glinojeck w kierunku Raciąża i dalej Płocka[7].
Następnie udział w obronie Warszawy (Odcinek Warszawa-Wschód, pododcinek Południowo-Wschodni).
KazimierzK.PindelKazimierzK., Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC69279234.
Ryszard Juszkiewicz: Bitwa pod Mławą 1939. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1979.
Przemysław Dymek: 78 Pułk Piechoty. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 147. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2023. ISBN 978-83-66508-18-7.
Tadeusz Jurga, Władysław Karbowski: Armia „Modlin” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07274-4.
Ludwik Głowacki: Obrona Warszawy i Modlina na tle kampanii wrześniowej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej wydanie V, 1985. ISBN 83-11-07109-8.
