Arttu Mäkiaho

Arttu Mäkiaho
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1997
Kajaani

Klub

Kainuun Hiihtoseura

Debiut w PŚ

28.02 2014, Lahti
(46. - Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

17.12 2016, Ramsau (28. - Gundersen)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 HS 100/10 km
srebro Park City 2017 HS 100/5 km

Arttu Mäkiaho (ur. 16 września 1997 w Kajaani) – fiński dwuboista klasyczny, dwukrotny medalista mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Mäkiaho pojawił się 6 stycznia 2013 roku w Wiśle, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął 38. miejsce w zawodach metodą Gundersena. W 2013 roku wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Libercu, zajmując 13. miejsce w Gundersenie i 21. miejsce w sprincie. Jeszcze czterokrotnie startował w zawodach tego cyklu, najlepsze wyniki osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Park City w 2017 roku, gdzie zwyciężył na dystansie 10 km, a w zawodach HS 100/5 km był drugi. W Pucharze Świata zadebiutował 28 lutego 2014 roku w Lahti, zajmując 46. miejsce w Gundersenie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył blisko dwa lata później, 17 grudnia 2016 roku w Ramsau, zajmując 28. miejsce w tej samej konkurencji.

Osiągnięcia

Igrzyska Olimpijskie

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
36. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 min +3:35,9 min Niemcy Eric Frenzel
38. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 min +4:08,8 min Niemcy Johannes Rydzek
23. 9 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS106/10 km 25:07,7 min +2:38,6 min Niemcy Vinzenz Geiger
24. 15 lutego 2022 Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 min +2:35,7 min Norwegia Jørgen Graabak
8. 17 lutego 2022 Zhangjiakou Sztafeta HS140/4x5 km[1] 50:45,1 min +2:39,0 min  Norwegia

Mistrzostwa świata

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
38. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 +2:55,8 Niemcy Johannes Rydzek
23. 22 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +2:43,0 Niemcy Eric Frenzel
31. 28 lutego 2019 Austria Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3 +3:01,4 Norwegia Jarl Magnus Riiber
5. 2 marca 2019 Austria Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[2] 50:15,5 +1:09,6  Norwegia
22. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3 +2:19,6 Norwegia Jarl Magnus Riiber
5. 1 marca 2023 Słowenia Planica Sztafeta HS138/4x5 km[3] 47:20,4 +2:00,9  Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
13. 23 stycznia 2013 Czechy Liberec Gundersen HS100/10 km 24:51,0 +1:36,1 Niemcy Manuel Faißt
21. 25 stycznia 2013 Czechy Liberec Sprint HS100/5 km 11:49,4 +1:23,5 Niemcy Manuel Faißt
21. 30 stycznia 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:47,1 +1:23,5 Austria Philipp Orter
21. 1 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/5 km 13:44,2 +3:34,9 Austria Philipp Orter
4. 2 lutego 2014 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS100/4x5 km[4] 53:57,6 +1:40,2  Austria
28. 4 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gundersen HS100/10 km 25:54,2 +3:21,9 Norwegia Jarl Magnus Riiber
4. 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Sztafeta HS100/4x5 km[5] 48:41,4 +3:00,8  Austria
DNS 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Gundersen HS100/10 km 28:02,1 - Austria Bernhard Flaschberger
23. 25 lutego 2016 Rumunia Râșnov Gundersen HS100/5 km 11:01,5 +2:01,4 Czechy Tomáš Portyk
1. 31 stycznia 2017 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/10 km 25:54,5 - -
4. 2 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Sztafeta HS100/4x5 km[6] 46:17,4 +44,3  Austria
2. 4 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS100/5 km 12:14,9 +22,6 Niemcy Vinzenz Geiger

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Jak dotąd Mäkiaho nie stawał na podium zawodów PŚ.

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium chronologicznie

Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w zawodach

Jak dotąd zawodnik nie stawał na podium indywidualnych zawodów LGP.

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Eero Hirvonen, Perttu Reponen
  2. ↑ Skład drużyny: Arttu Mäkiaho, Leevi Mutru, Ilkka Herola, Eero Hirvonen
  3. ↑ Skład drużyny: Ilkka Herola, Arttu Mäkiaho, Otto Niittykoski, Eero Hirvonen
  4. ↑ Skład drużyny: Marcus Torni, Ville Heikkinen, Arttu Mäkiaho, Arttu Ålander
  5. ↑ Skład drużyny: Marcus Torni, Leevi Mutru, Eero Hirvonen, Arttu Mäkiaho
  6. ↑ Skład drużyny: Atte Korhonen, Wille Karhumaa, Atte Kettunen, Arttu Mäkiaho
  7. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  8. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2018 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  9. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2021 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  10. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2022 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  11. ↑ Zgodnie z regulaminem LGP 2023 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
Mistrzowie świata juniorów w kombinacji norweskiej (Indywidualnie)
Mężczyźni indywidualnie
(od 1984
metodą
Gundersena)
Sprint mężczyzn
Kobiety