W 2005 w Domu Wydawniczym Bellona wydał książkę pt. „Operacje stabilizacyjne”. Jest autorem kilkudziesięciu artykułów i wywiadów prasowych. Wygłosił szereg wystąpień naukowych m.in. w: AON, Akademii Dyplomatycznej MSZ, Wyższej Szkole Pedagogicznej TWP, Instytucie Problemów Bezpieczeństwa, Ministerstwie Środowiska, Dowództwie Operacyjnym, Dowództwie Wojsk Lądowych i Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych. Był również zapraszany z wykładami do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Hadze, Królewskiej Akademii Wojskowej w Bredzie, Bałtyckiego College’u Obrony w Estonii, Dowództwa Sił Reagowania w Madrycie, Uniwersytetu Stosunków Międzynarodowych w Tbilisi, Szkoły NATO w Oberammergau, Sztabu Generalnego i Dowództwa Wojsk Lądowych Bułgarii oraz Centrum Szkolenia Operacji Wspierania Pokoju w Sarajewie. Tyszkiewicz przedstawiał także polskie doświadczenia z Iraku na międzynarodowych konferencjach i sympozjach, w tym m.in. na posiedzeniu Zgromadzenia Parlamentarnego NATO w Bratysławie (2004), European Center for security Studies (2004), AFCEA Europe (2004), Organizacji SOCIRES (2004), Europa i NATO w Londynie (2005) i NATO Studies Center w Bukareszcie (2004).
Pełniąc obowiązki ambasadora, Tyszkiewicz brał udział w kampaniach informacyjnych promujących dorobek i osiągnięcia UE i NATO, takich jak: „UE w Twoim Mieście” w Zenicy, „Różnorodność – bogactwem UE” w Szekovici, „Młodzież w UE” w Pale oraz „Liberalizacja reżimu wizowego dla BiH” na Uniwersytecie w Sarajewie. Uczestniczył w wielu konferencjach międzynarodowych i debatach publicznych w Sarajewie, Banja Luce i Tuzli z udziałem przedstawicieli władz BiH oraz regionów, korpusu dyplomatycznego i organizacji pozarządowych, przekazując polskie doświadczenia z procesu przedakcesyjnego, akcesji i funkcjonowania w UE i NATO. Jako ambasador – był również zapraszany przez Centrum Szkolenia Operacji Wspierania Pokoju (PSOTC) w Sarajewie. Wykonując obowiązki szefa Misji Obserwacyjnej UE (EUMM) w Gruzji Tyszkiewicz nawiązał bliską współpracę z Uniwersytetem Stosunków Międzynarodowych (później Tbilisi Open Teaching University) w Tbilisi, gdzie prowadził zajęcia dydaktyczne. Ten uniwersytet uhonorował Tyszkiewicza tytułem „Doctora Honoris Causa”.
↑Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 lipca 2005 r. nr Z. 110-56-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 48, poz. 646).
↑Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2010 r. nr 110-40-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 882).