Andrzej Rakowski

Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1931 Warszawa
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 2018 Warszawa
Profesor sztuk muzycznych
Specjalność: muzykologia, akustyka
Alma Mater	Politechnika Warszawska Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina
Profesura	1982
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Funkcja Jednostka PAN	Przewodniczący honorowy Komitet Akustyki PAN
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina
Uczelnia	Uniwersytet A. Mickiewicza
Rektor
Uczelnia	Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina
Okres spraw.	1981–1987
Odznaczenia

Andrzej Rakowski (ur. 16 czerwca 1931 w Warszawie, zm. 3 kwietnia 2018^[1] tamże) – polski muzykolog, specjalista w zakresie akustyki, profesor sztuk muzycznych, nauczyciel akademicki, w latach 1981–1987 rektor Akademii Muzycznej w Warszawie.

W 1957 ukończył studia na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej, a rok później studia na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie. W 1963 na pierwszej z tych jednostek uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie pracy poświęconej akustyce instrumentów muzycznych. W 1977 habilitował się z muzykologii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1982 otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych.

Był zawodowo związany ze stołeczną PWSM (przekształconą następnie w Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina). W 1968 przyczynił się do utworzenia Katedry Akustyki Muzycznej, którą kierował nieprzerwanie do 2001. Na tej uczelni doszedł w 1989 do stanowiska profesora zwyczajnego. Od 1972 do 1974 był prorektorem PWSM. W 1981 został przewodniczącym uczelnianej „Solidarności”. W latach 1981–1987 przez dwie kadencje zajmował stanowisko rektora Akademii Muzycznej.

Pracował także jako wykładowca w Katedrze Muzykologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego. Był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów i przewodniczącym Komitetu Akustyki Polskiej Akademii Nauk (następnie honorowym przewodniczącym tej instytucji).

W latach 50. zajmował się także pracą jako inżynier i reżyser dźwięku. Od 1963 do 1970 pełnił funkcję konsultanta akustycznego Teatru Wielkiego w Warszawie. Zaprojektował kilka sal koncertowych w zakresie akustyki. Został redaktorem działu akustycznego Wielkiej Encyklopedii Muzycznej PWM, a także członkiem rad redakcyjnych periodyków muzycznych. W 1963 brał udział w zakładaniu Polskiego Towarzystwa Akustycznego, należał też m.in. do Polskiego Towarzystwa Fonetycznego i Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Był członkiem rzeczywistym PAN.

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera G–1–46)^[2].

Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2011)^[3]. W okresie PRL był odznaczony Krzyżem Kawalerskim tego orderu oraz Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi. Otrzymał także nagrody resortowe w 1966 (II stopnia), 1973 (zespołową) oraz 1982 (I stopnia)^[4].

• Kategorialna percepcja wysokości dźwięku w muzyce, PWSM, Warszawa 1978
• Kształtowanie i percepcja sekwencji dźwięków muzycznych (red.), Wyd. AM im. Fryderyka Chopina, Warszawa 2002
• Podstawowe uwarunkowania dostępu dzieci i młodzieży do kultury muzycznej (opracowanie), Wyd. AM im. Fryderyka Chopina, Warszawa 1986
• Studia nad wysokością i barwą dźwięku w muzyce (red.), Wyd. AM im. Fryderyka Chopina, Warszawa 1999

• Profesor dr hab. Andrzej Rakowski. Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina. [dostęp 2012-04-24].
• Członkowie rzeczywiści PAN. pan.pl. [dostęp 2014-01-13].