PROFILPELAJAR.COM

Anaïs Bescond
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1987 ; Aunay-sur-Odon
Klub	EMHM-Morbier
Wzrost	170 cm
Debiut w PŚ	8.03.2007, Oslo; (60. miejsce – sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	17.12.2009, Pokljuka (29. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	16.01.2014, Anterselva (1. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Francja
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Uniwersjada
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Anaïs Bescond (ur. 15 maja 1987 w Aunay-sur-Odon) – francuska biathlonistka, trzykrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Przebieg kariery

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 15 stycznia 2004 roku w Meribel, zajmując 15. miejsce w sprincie. W 2005 roku zdobyła złoty medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata juniorów w Martello była druga w sztafecie oraz trzecia w sprincie i biegu indywidualnym. Zdobyła ponadto srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Ruhpolding w 2008 roku.

W Pucharze Świata zadebiutowała 8 marca 2007 roku w Oslo, zajmując 60. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 17 grudnia 2009 roku w Pokljuce, gdzie zajęła 29. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 16 stycznia 2014 roku w Rasen-Antholz, gdzie wygrała rywalizację w sprincie. Pozostałe miejsca na podium zajęły Niemka Andrea Henkel i Darja Domraczewa z Białorusi. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2017/2018, kiedy zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Pierwszy medal wśród seniorek zdobyła podczas mistrzostw świata w Chanty-Mansyjsku, zajmując drugie miejsce w sztafecie. Wynik ten powtórzyła na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 2012 roku i mistrzostwach świata w Kontiolahti trzy lata później. Na tej drugiej imprezie srebrny medal zdobyła też w sztafecie mieszanej.

Swój jedyny indywidualny medal w zawodach tego cyklu zdobyła w 2016 roku, zajmując drugie miejsce w biegu indywidualnym na mistrzostwach świata w Oslo. Rozdzieliła tam na podium swoją rodaczkę - Marie Dorin Habert i Niemkę Laurę Dahlmeier. Była też druga w sztafecie kobiet, a razem z Dorin Habert, Quentinem Fillonem Mailletem i Martinem Fourcade'em zwyciężyła w sztafecie mieszanej. W sztafecie mieszanej zdobyła również brązowy medal podczas mistrzostw świata w Rasen-Antholz w 2020 roku.

W 2014 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Soczi, zajmując między innymi piąte miejsce w biegu indywidualnym i sprincie oraz szóste w sztafecie mieszanej. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu zdobyła trzy medale. Najpierw była trzecia w biegu pościgowym, ulegając Laurze Dahlmeier i Anastasiji Kuźminej ze Słowacji. Następnie sztafeta mieszana Francji w składzie: Marie Dorin-Habert, Anaïs Bescond, Simon Desthieux i Martin Fourcade zdobyła złoty medal. Ponadto wywalczyła brązowy medal w sztafecie kobiet.

Po sezonie 2021/2022 zakończyła sportową karierę^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2014	Soczi	5.	5.	11.	10.	DNF	5.	nd.
2018	Pjongczang	31.	19.	3.	17.	3.	1.	nd.
2022	Pekin	30.	9.	27.	29.	6.	–	nd.

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2011	Chanty-Mansyjsk	16.	39.	21.	22.	2.	–	nd.
2012	Ruhpolding	53.	19.	28.	–	2.	–	nd.
2013	Nové Město na Moravě	48.	20.	23.	14.	6.	–	nd.
2015	Kontiolahti	7.	56.	DNS	9.	2.	2.	nd.
2016	Oslo	2.	12.	12.	5.	2.	1.	nd.
2017	Hochfilzen	53.	–	–	–	–	–	nd.
2020	Rasen-Antholz	52.	20.	11.	10.	14.	–	3.
2021	Pokljuka	18.	34.	36.	23.	8.	–	–

Mistrzostwa Europy

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2008	Nové Město na Moravě	22.	22.	13.	nd.	6.	nd.	nd.

Mistrzostwa świata juniorów

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
2007	Martell	3.	3.	7.	nd.	2.	nd.	nd.
2008	Ruhpolding	5.	5.	7.	nd.	2.	nd.	nd.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2009/2010	55.
2010/2011	25.
2011/2012	30.
2012/2013	17.
2013/2014	21.
2014/2015	12.
2015/2016	9.
2016/2017	14.
2017/2018	7.
2018/2019	22.
2019/2020	15.
2020/2021	18.
2021/2022	14.

Miejsca na podium indywidualnie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	16 stycznia	2014	Anterselva	Sprint na 7,5 km	1.	0+1	20:30,2	–	–
2.	14 grudnia	2014	Hochfilzen	Bieg pościgowy na 10 km	2^[2].	0+0+1+0	31:31,3	+ 46,5	Kaisa Mäkäräinen
3.	21 grudnia	2014	Pokljuka	Bieg masowy na 12,5 km	2.	0+0+0+0	34:26,4	+ 7,6	Kaisa Mäkäräinen
4.	9 marca	2016	Oslo	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+0+0+1	44:15,0	+ 12,2	Marie Dorin Habert
5.	30 listopada	2016	Östersund	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+0+0+1	46:29,8	+ 15,8	Laura Dahlmeier
6.	4 marca	2017	Pjongczang	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+1+0	29:16,9	+ 1:18,9	Laura Dahlmeier
7.	17 marca	2017	Oslo	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	20:56,6	+ 23,1	Mari Laukkanen
8.	24 marca	2018	Tiumeń	Bieg pościgowy na 10 km	2.	0+0+0+1	30:52,9	+ 0,2	Kaisa Mäkäräinen
9.	24 stycznia	2020	Pokljuka	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+0+0	42:49,1	+ 1:15,7	Denise Herrmann
10.	26 stycznia	2020	Pokljuka	Bieg masowy na 12,5 km	3.	0+0+0+0	34:42,0	+ 27,6	Hanna Öberg
11.	5 marca	2020	Nové Město na Moravě	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	19:18,2	+ 27,2	Denise Herrmann
12.	4 grudnia	2021	Östersund	Bieg pościgowy na 10 km	2.	0+0+0+0	32:25,4	+ 4,8	Marte Olsbu Røiseland
13.	16 grudnia	2021	Le Grand-Bornand	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	20:22,0	+15,4	Marte Olsbu Røiseland

Miejsca na podium drużynowo

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	22 stycznia	2017	Anterselva	Sztafeta 4 × 6 km	2.	0+8	1:09:36,6	+24,2	Niemcy
2.	10 grudnia	2017	Hochfilzen	Sztafeta 4 × 6 km	3.	2+13	1:15:40,9	+1:04,5	Niemcy

Przypisy

↑ Coraz więcej emerytów. biathlon.pl. [dostęp 2022-03-19]. (pol.).
↑ Bescond początkowo zajęła w tym biegu 3. miejsce. Jednak po zdyskwalifikowaniu za doping, Rosjanki Jekatieriny Głazyriny, która zajęła wówczas 2. miejsce, Francuzka została przesunięta w klasyfikacji tego biegu o jedną pozycję wyżej.