Powstał 5 lipca 1940 roku w obozie w Biggar[1] jako jednostka rozpoznawcza 1 Brygady Strzelców. Na jego dowódcę wyznaczony został ppłk Ziemowit Grabowski.
Oddział składał się przede wszystkim z ewakuowanych z Francji żołnierzy 3 Oddziału Rozpoznawczego. Na początku 1942 roku stan oddziału wynosił 24 oficerów i 107 szeregowych.
Organizacja oddziału w 1942 roku
dowództwo
pluton dowodzenia
pluton strzelców
1 pluton rozpoznawczy
2 pluton rozpoznawczy
3 pluton rozpoznawczy
pluton moździerzy
pluton artylerii
20 marca 1943 roku z 1 Samodzielnej Brygady Strzelców utworzono skadrowaną 1 Dywizję Grenadierów. Większość żołnierzy 1 OR została skierowana jako uzupełnienie do 1 DPanc gen. Maczka. Pozostali żołnierze mieli wejść w skład kolejnej dywizji pancernej.
Organizacja oddziału
dowództwo
szwadron gospodarczy
dwa szwadrony motorowe
szwadron CKM
plutony: łączności i przeciwpancerny
Dysponowano transporterami Universal Carrier, motocyklami Norton oraz transporterami piechoty Fordson WOT2C 15 cwt.
W 1943 roku po przekazaniu żołnierzy do 1 DPanc organizacja oddziału była następująca:
dowództwo
pluton dowodzenia
pluton przeciwpancerny
pluton moździerzy
trzy plutony rozpoznawcze
2 Pułk Rozpoznawczy (1943-1944)
Na podstawie rozkazu Naczelnego Wodza L.dz. 1210/Tjn.Org.43 z 21 września 1943 roku i rozkazu dziennego Nr 63 dowódcy 2 Dywizji Grenadierów Pancernych (Kadrowej) z 18 listopada 1943 roku dotychczasowy 1 Oddział Rozpoznawczy został przemianowany na 2 Pułk Rozpoznawczy (Kadrowy)[2].
Nowo sformowany pułk miał być pancernym pułkiem rozpoznawczym. Na początku 1944 roku uzbrojono go w czołgi szybkie Covenanter, a potem zastąpiono je czołgami Crusader i Cromwell.
8 stycznia 1944 roku przemianowano pułk na 9 Pułk Ułanów Małopolskich. Pułk jako trzeci pancerny został przydzielony do 16 Brygady Pancernej[3]. 5 marca 1944 roku z zalążków wydzielonych z pułku powstał 5 Pułk Pancerny i wszedł w skład 16 SBPanc. Ułani przekazali cały sprzęt pancerny do 5 ppanc.
W styczniu 1945 roku 9 Pułk Ułanów Małopolskich został przeniesiony do nowo formowanej 4 Dywizji Piechoty jako jej pułk rozpoznawczy. Otrzymał samochody pancerne Humber Mk. III, rozpoznawcze LCR Humber oraz nowoczesne samochody pancerne Staghound. Dysponował także transporterami Universal Carrier oraz Loyd Carrier z przeciwpancernymi 6-funtowymi armatami.
Zbigniew Wawer: Organizacja polskich wojsk lądowych w Wielkiej Brytanii 1940-1945. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk : Bellona, 1992. ISBN 83-11-08218-9. Brak numerów stron w książce
Zbigniew Lalak: Kawaleria pancerna w PSZ 1900-1945. Warsaw: Pegaz-Bis : O.K. Media, 2004. ISBN 83-60619-00-X. Brak numerów stron w książce
Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939-1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 83-7306-332-3. Brak numerów stron w książce
Zbigniew Lalak: Broń pancerna w PSZ 1939-1945. Warsaw: Pegaz-Bis : O.K. Media, 2004. ISBN 83-922002-0-9. Brak numerów stron w książce