Las fòrmas ancianas son Rocdun, en 875, de Rocaduno, en 1156. Ròca es un mot occitan qu'es lo resultat de *rocca, mot prelatin. Designa una montanha o un puèg rocassut, puèi pren lo sens de castèl fòrt. Lo segond element es lo gallés dunum, puèg, fortalesa, donc quicòm de meteis sens que ròca. Aquela formacion pleonasmica es lo signe que lo mot gallés -dunon èra pas mai comprés, çò qu'explica que dins un segond temps tombèt en francés (e benlèu en occitan) dins l'attraccion de l'adjectiu dur[3],[4].