PROFILPELAJAR.COM

Chastres; Chastreix
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La glèisa de Chastres.
	Geografia fisica
Coordenadas	45° 30′ 46″ N, 2° 44′ 08″ E
Superfícia	45,12 km²
Altituds; · Maximala; · Minimala	; 1 883 m; 895 m
	Geografia politica;
Region istorica	Auvèrnhe;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe Ròse Aups;
Departament; 63	Puèi de Doma ;
Arrondiment	de Soire;
Canton	del Puèi de la Crotz, ancianament de La Tor d'Auvèrnhe;
Intercom; 246300966	de Sancy;
Cònsol	Michel Babut (2014-2020)
	Geografia umana
Populacion; Populacion totala; (2013)	236 ab. Evolucion de la populacion; 242 ab.
Densitat	5,23 ab./km²
	Autras informacions
Escais	los topins
Gentilici	gis
Còde postal	63680
Còde INSEE	63098

Chastres [ˈtsastʁi]^[1]^[2]^[3] (Chastreix en francés) z-es una comuna occitana dau departament dau Puèi de Doma e la region de la region d'Auvèrnhe Ròse Aups.

Los abitants de Picharanda, per se mocar dau biais de parlar daus topins, disián "Vès Chastres, se vason jaire tot dreit !" [vø.ˈtsastʁi.sə.ˈvazu.dzajʁ.tu.dʁi]. Dins le parlar de Chastres tot dreit pòt signifiar avora/tòst-si-tòst, d'ente le jòc de mots.

Geografia

La comuna de Chastres se situa au sud-oèst dau departament dau Puèi de Doma.

Perimètre dau territòri

Comunas confrontantas de **Chastres**
	La Tor	Mont Dòr/Boenhs
Banhòus		Chambon
Sant Donat		Picharanda

Toponimia

Le nom dau vialatge, atestat en 1060, eccl. Castrensis e en 1076/1096 Castres, ven dau latin castra, « camp militar », d'aquí « fortalesa » e dau sufixe -ensem, çò que mena, per Dauzat, a la grafia Chastrés [completament en acòrd, en francés, embei la grafia classica mai conservatritz]; Dauzat critica la grafia francesa Chastreix, lemosina e de l'oèst dau Puèi de Doma^[4]. La grafia Chastreis de Parlem es defectuosa perqué representa dos còps l's (vocalizat en -i, probablament per fonetica sintactica). Escriure Chastres permetriá de representar le recuolament de l'accent tonic, çò que Chastrés e Chastreis fasan pas. Mas la question es malaisada.

Istòria

La comuna z-es richa de vestigis d'estructuras pastoralas d'epòca medievala/modèrna, dins las montanhas.

Administracion

Lista daus cònses successius
Periòde		Identitat
2001	2020	Michel Babut
	2001
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna z-èra dau canton de La Tor; z-es avora dau canton dau Puèi de la Crotz.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 236, totala: 242

822

1 097

1 150

927

1 019

861

974

1 053

1 084

1 103

1 057

1 063

1 095

1 102

1 146

1 127

1 100

1 080

965

960

899

796

745

716

671

604

583

567

556

507

413

359

273

254

250

246
256

2009

2010

242
253

243
254

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Glèisa Sent Bonet del sègle XIV

Personalitats liadas a la comuna

Veire tanben

Liams extèrnes

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 178
↑ Fòrma mai etimologica, dau latin "castrensis". La [e] tonica pòt èsser tampada en [i] : Chastrís
↑ Collectatge IEO 63, dins los parlar de Picharanda e La Tor.
↑ Error de citacion : Balisa <ref> incorrècta ; pas de tèxte per las referéncias nomenadas Albert Dauzat 1984, p. 178.

Portal d'Auvèrnhe

[1] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 178

[2] Fòrma mai etimologica, dau latin "castrensis". La [e] tonica pòt èsser tampada en [i] : Chastrís

[3] Collectatge IEO 63, dins los parlar de Picharanda e La Tor.

[Albert_Dauzat_1984,_p._178-4] Error de citacion : Balisa <ref> incorrècta ; pas de tèxte per las referéncias nomenadas Albert Dauzat 1984, p. 178.

[1]

[2]

[3]

[4]