Ike Turner sin musikarkarrière starta seint i 1940-åra då han starta bandet The Kings of Rhythm. I 1951 spelte bandet inn det som enkelte hevdar er den første rock and roll-songen nokon gong med «Rocket 88». Plateselskapet Chess, som gav ut singelen, krediterte derimot songen til Jackie Brenston and His Delta Cats, eit band som ikkje eksisterte. Brenston var både saksofonist og vokalist på songen. «Rocket 88» vart spelt inn i Sun Studio i Memphis av Sam Phillips. Songen er òg ein av dei aller første innspelingane med forvrengd gitar, som kom til ved at ein av forsterkarane vart øydelagd då han fall i golvet før innspelinga.
Ike and the Kings of Rhythm slo seg ned i St. Louis i Missouri der dei vart lokalt kjende. I denne perioden jobba Turner som talentspeidar for sjølvstendige plateselskap, inkludert Sun Records, og hjelpte Howlin' Wolf, Sonny Boy Williamson, Elmore James og Otis Rush med å få platekontraktar. Han var òg ofte med desse bluesartistane som gitarist. Musikalsk vart Turner kjend for ein hardtslåande gitarstil.
Den musikalske karrieren til Turner endra seg drastisk etter han møtte tenåringsjenta Anna Mae Bullock frå Nutbush i Tennessee. Ho greip ein gong mikrofonen på ein klubb i St. Louis der Turner var til stades og song ein B. B. King-song. Turner vart så imponert at han let Bullock få verte med i bandet sitt som korist. Det endra seg raskt då Bullock song ein song som Turner opphavleg hadde skrive for ein mannleg vokalist. Han let ho gje ut songen på eit sjølvstendig plateselskap og fekk ho til å endre namn til Tina Turner, og bandet fekk namnet Ike & Tina Turner Revue. Dei gav ut songen «A Fool in Love» tidleg i 1960, og han vart ein nasjonal hit som nådde tredjeplass på R&B-lista og Topp 30 på poplista. Inspirert av Ray Charles danna Turner ein trio av sexy kordamer og dansarar som fekk namnet The Ikettes. Turner fekk etter kvart fleire hittar med «It's Gonna Work Out Fine», «River Deep - Mountain High», «I Want To Take You Higher», «Proud Mary» og «Nutbush City Limits» dei neste 13 åra.
I 1976 forlet Tina Ike etter å ha vorte utsett for vald over mange år. Ike Turner mista fotfestet i den nasjonale marknaden og strevde for å oppnå suksess som soloartist. Han gav ut to mislukka soloalbum og vart etter kvart arrestert for dop- og våpenanklager, som han vart dømd for i 1989. Han slepte ut av fengsel i 1993. Etter den tid lagde han to soloalbum i eige studio og skreiv boka Taking Back My Name.
I 2001 gav han ut albumet Here and Now som han vart nominert til Grammy for. I 2005 spelte han på Gorillaz sitt album, Demon Days, der han spelte piano på songen «Every Planet We Reach Is Dead». Han drog òg på turne med bandet for å spele på akkurat denne songen. I 2007 vann Ike Turner Grammy-pris for «beste tradisjonelle blues-album» med albumet Risin' With the Blues.
Turner døydde 12. desember 2007 i ein alder av 76 år i heimen sin i San Marcos i California av ein kokainoverdose.[2]
